Ustawa nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, publikowane w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.nsa.gov.pl).
Postępowanie w tej sprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie od dnia wpływu skargi o wznowienie postępowania do tego Sądu do dnia wpływu skargi na przewlekłość postępowania trwało 5 miesięcy. Wszystkie czynności podjęte w tej sprawie przez Sąd były terminowe.
Skarżący w skardze o wznowienie postępowania nie wskazał ustawowej podstawy, na jakiej opiera swoją skargę, co spowodowało konieczność skierowania do niego przez Sąd odrębnego wezwania w tym przedmiocie (zarządzenie Przewodniczącego z 14 marca 2016 r.). Udzielona na to wezwanie odpowiedź skarżącego wymagała dodatkowych informacji dotyczących okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Po uzyskaniu odpowiedzi od skarżącego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 24 sierpnia 2016 r. odrzucił skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 powołanej ustawy orzekł jak w sentencji.