Odnosząc się z kolei do wniosku o sprostowanie postanowienia z dnia 22 sierpnia 2014 r. poprzez wskazanie, że sprawa ta nie dotyczy wyroku z dnia 27 września 2006 r., a bezczynności w doręczeniu orzeczenia z dnia 6 grudnia 2013 r. wskazać należy, że również to żądanie nie może zostać uwzględnione. Postanowienie z dnia 22 sierpnia 2014 r. nie zawiera tego rodzaju niedokładności, błędów pisarskich czy omyłek, które podlegałyby sprostowaniu (art. 156 § 1 P.p.s.a. w związku z art. 166 P.p.s.a.). Skarżący w skardze z dnia 30 czerwca 2014 r. zarzucił Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie przewlekłość (bezczynność) w sprawie o sygn. akt IV SA/Wa 630/09 i taki był przedmiot orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. I OPP 93/14, zakończonej postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2014 r. Sąd odwoławczy odniósł się do wyroku Sądu I instancji z dnia 27 września 2006 r. wskazując, że orzeczeniem tym zakończono postępowanie w sprawie, w której skarżący podnosi zarzut przewlekłości, co czyni jego skargę na przewlekłość niedopuszczalną. Sąd wyjaśnił nadto, że nie zmienia tego stanu rzeczy okoliczność, że po wydaniu wyroku z dnia 27 września 2006 r. skarżący występował z kolejnymi licznymi wnioskami, które okazywały się niedopuszczalne lub bezzasadne. Bezskuteczny musiał okazać się zatem zarzut "bezczynności" Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie IV SA/Wa 630/06 po jej zakończeniu i to w zakresie określonej czynności procesowej.
Mając powyższe na uwadze wniosek skarżącego z dnia 9 września 2014 r. jako niezasadny podlega oddaleniu.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 156 § 1 i art. 157 § 1 P.p.s.a. w zw. z art. 166 P.p.s.a. w zw. z art. 193 i art. 197 § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji.