Skarga Z. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 839/16 ze skargi na postanowienie Prezesa Agencji Mienia Wojskowego w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 839/16 ze skargi Z. K. na postanowienie Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 17 października 2016 r. (data prezentaty WSA w Warszawie) Z. K. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego (za pośrednictwem Sądu I instancji) skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 839/16 ze skargi Z. K. na postanowienie Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego.

Zarządzeniem z dnia 25 października 2016 r. Przewodniczący Wydziału I Izby Ogólnoadministracyjnej Naczelnego Sądu Administracyjnego wezwał skarżącego do podpisania skargi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

Wezwanie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 28 października 2016 r. Pozostało ono jednak bez odpowiedzi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2016 r., poz. 1259, dalej jako: "ustawa"), skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a także spełniać określone wymogi przewidziane dla danej procedury. Stosownie bowiem do art. 8 ust. 2 ustawy do postępowania toczącego się na skutek skargi w sprawach nieuregulowanych sąd stosuje odpowiednio przepisy o postępowaniu zażaleniowym obowiązujące w postępowaniu, którego skarga dotyczy. W postępowaniu sądowoadministracyjnym oznacza to odpowiednie zastosowanie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed Sądami Administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej jako: "P.p.s.a.").

Ogólne warunki formalne jakim powinno odpowiadać każde pismo procesowe strony zostały określone w art. 46 § 1 P.p.s.a. Jednym z tych wymagań jest podpis strony lub jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika (art. 46 § 1 pkt 4). Podpis powinien być własnoręczny, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 46 § 4 cytowanej ustawy, które w tej sprawie nie występują.

Wobec tego stwierdzić należy, że skoro skarżący nie podpisał własnoręcznie skargi na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, pomimo stosownego wezwania, to skargę tę należało uznać za obarczoną brakiem formalnym, skutkującym jej odrzuceniem.

Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 178 i 180 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz w związku z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

Strona 1/1