Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, , , po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody K. - P. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OSK 1009/07 oddalającego skargę kasacyjną S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Bd 1146/06 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Wojewody K. - P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy postanawia: uzupełnić wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OSK 1009/07 w ten sposób, że rozstrzygnięcie "oddala skargę kasacyjną" oznaczyć jako pkt 1 sentencji i dodać pkt 2 o treści: "zasądza od S. K. na rzecz Wojewody K. - P. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego".
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OSK 1009/07 oddalił skargę kasacyjną S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Bd 1146/06 oddalającego jego skargę na decyzję Wojewody K. - P. z dnia [...] w przedmiocie odmowy umorzenia pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy.
W dniu 10 czerwca 2008 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął wniosek Wojewody K. - P. o uzupełnienie wyroku w części dotyczącej zwrotu kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) strona może zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów, jeżeli Sąd nie orzekł w tym zakresie.
Z akt sprawy wynika, że organ w odpowiedzi na skargę kasacyjną zawarł wniosek o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej skarżącego, jednakże nie orzekł o zwrocie kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz organu. Koszty te są należne na podstawie art. 204 pkt 1 P.p.s.a., zgodnie z którym w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ - jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu pierwszej instancji oddalający skargę.
W myśl art. 205 § 2 P.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego osobistego stawiennictwa strony. Wobec tego, że pełnomocnikiem organu Wojewody K. - P. był radca prawny, odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym przepisie są unormowania zawarte w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.; zwanego dalej rozporządzeniem).
W postępowaniu kasacyjnym wywołanym wniesieniem skargi kasacyjnej, wynagrodzenie radcy prawnego strony przeciwnej za sporządzenie i wniesienie odpowiedzi na skargę kasacyjną stanowi niezbędny koszt tego postępowania w rozumieniu art. 204 pkt 1 oraz art. 205 § 2 P.p.s.a., do którego ma zastosowanie stawka opłaty przewidziana w § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b w zw. z § 5 rozporządzenia (por. wyrok NSA z dnia 19 maja 2005 r., FSK 80/04 - ONSA i WSA 2004/1/12 oraz postanowienia NSA z dnia 5 czerwca 2007 r., I OSK 592/06 i dnia 8 maja 2007 r., I OSK 754/06 niepubl.).
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 157 § 2 i 3 w zw. z art. 193 i art. 204 pkt 1 P.p.s.a. oraz na podstawie § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia orzekł jak w sentencji postanowienia.