Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Maria Wiśniewska /spr./, Leszek Włoskiewicz, Protokolant Urszula Radziuk, po rozpoznaniu w dniu 26 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Krystyny P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 października 2004 r. sygn. akt II SA/Kr 2534/00 w sprawie ze skargi Krystyny P. na decyzję Wojewody Ś. z dnia 13 września 2000 r. (...) w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
I OSK 103/05
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 października 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzję Wojewody Ś. z dnia 13 września 2000 r., (...) i utrzymaną nią w mocy decyzję Starosty Powiatowego w K. z dnia 20 października 1999 r. o umorzeniu postępowania w sprawie o zwrot na rzecz skarżącej Krystyny P. nieruchomości położonej w M., przy ul. G. 8.
Od powyższego wyroku skarżąca Krystyna P. wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze kasacyjnej jako podstawę jej wniesienia wskazano art. 173 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270; zwanej dalej p.p.s.a./, natomiast jako podstawę kasacyjną, obrazę art. 7-11 Kpa oraz art. 154-158 Kpa.
W konkluzji skargi kasacyjnej wniesiono o uchylenie decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w K. z dnia 7 marca 1991 r., na mocy której w uprzednim postępowaniu odmówiono skarżącej Krystynie P. zwrotu nieruchomości położonej w M., przy ul. G. 8.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie odpowiada wszystkim wymaganiom formalnym przewidzianym w art. 176 p.p.s.a. Przepis ten wprowadził dwojakiego rodzaju wymagania, którym powinna odpowiadać każda skarga kasacyjna. Po pierwsze, powinna ona czynić zadość wymienionym w art. 46 i 47 p.p.s.a. wymaganiom formalnym przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym. Tym wymaganiom rozpoznawana skarga kasacyjna odpowiada. Natomiast nie spełnia wymagań szczególnych, konstrukcyjnych, w szczególności brak w niej właściwego przytoczenia podstaw kasacyjnych, o których mowa w art. 174 p.p.s.a. Ponadto nie zawiera wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. W omawianej skardze kasacyjnej zawarto natomiast żądanie uchylenia decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w K. z dnia 7 marca 1991 r., która nie stanowiła przedmiotu sprawy rozstrzygniętej zaskarżonym wyrokiem.
Powyższe braki skargi kasacyjnej są nieusuwalne. Skarga kasacyjna dotknięta brakiem konstrukcyjnym podlega na podstawie art. 178 w zw. z art. 180 p.p.s.a. odrzuceniu a limine jako niedopuszczalna /tak Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 16 marca 2004 r., FSK 209/04 - ONSAiWSA 2004 Nr 1 poz. 13/.
Dodatkowo jedynie podkreślić wypada, że zaskarżonym wyrokiem w pełni uwzględniono żądanie skargi wniesionej przez Krystynę P. na decyzję Wojewody Ś. z dnia 13 września 2000 r., (...). W tej sytuacji przyjąć trzeba, że konstrukcja skargi kasacyjnej i zakres sformułowanego w niej żądania wskazują wręcz na niezrozumienie przez skarżącą kwestii związanej z zakresem postępowania sądowego w przedmiotowej sprawie i możliwości procesowych wzruszania przez sąd administracyjny decyzji ostatecznych z innych postępowań, chociaż dotyczących tej samej nieruchomości.
Z przedstawionych względów Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, jak w sentencji.