Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 13 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. M.-S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2013 r. sygn. Akt II SA/Wa 1898/13 w sprawie ze skargi R. M.-S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do uposażenia postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wyrokiem z dnia 27 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1898/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. M.-S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do uposażenia.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła R. M.-S. działająca przez pełnomocnika.
W piśmie z dnia 7 września 2015 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) skarżąca osobiście cofnęła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1898/13.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a.") skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 P.p.s.a.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 P.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 20 czerwca 2008 r., sygn. akt II FSK 575/07 - Lex nr 479000; z 27 czerwca 2008 r., sygn. akt II FSK 573/07 - Lex 475575; z 23 września 2010 r., sygn. akt I OSK 1517/10 - Lex 741557).
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z przesłanek nieważności postępowania wymienionych w art. 183 § 2 P.p.s.a., jak również że cofnięcie zmierza do obejścia prawa. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.