Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. M. i F. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 208/11 w sprawie ze skargi E. M. i F. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania postanawia: 1. umorzyć postępowanie kasacyjne, 2. zwrócić solidarnie skarżącym E. M. i F. M., ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej.
Skarżący E. M. i F. M. wnieśli do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 208/11 oddalającego ich skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania.
Pismem z dnia 8 czerwca 2012 r. pełnomocnik skarżących cofnęła w ich imieniu przedmiotową skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 - zwanej dalej P.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 P.p.s.a.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 P.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego wyroku wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 20 czerwca 2008 r. sygn. akt II FSK 575/07 - Lex nr 479000; z dnia 27 czerwca 2008 r. sygn. akt II FSK 573/07 - Lex 475575; z dnia 23 września 2010 r. sygn. akt I OSK 1517/10 - Lex 741557).
W rozpoznawanej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z przesłanek nieważności postępowania wymienionych w art. 183 § 2 P.p.s.a., dlatego Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż dopuszczalne jest cofnięcie skargi kasacyjnej w tej sprawie.
Skoro cofnięcie skargi kasacyjnej oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego, to postępowanie takie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 P.p.s.a.
O zwrocie wpisu od skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.