Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. M. i E. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 stycznia 2007 r., sygn. akt II SA/GI 78/07 odrzucające skargę R. M. i E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania w sprawie przydziału lokali mieszkalnych postanawia oddalić skargę kasacyjną NSA/post.1 - postanowienie ,,ogólne"
Postanowieniem z dnia z dnia 31 stycznia 2007 r., sygn. akt II SA/GI 78/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę R. M. i E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania w sprawie przydziału lokali mieszkalnych. W uzasadnieniu podano, iż zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Stosownie do art. 111 § 2 kpa jeżeli strona złożyła zgodnie z art. 111 § 1 kpa wniosek o uzupełnienie decyzji co do rozstrzygnięcia w sprawie. W niniejszej sprawie zaskarżona decyzja SKO w [...] z dnia [...] została doręczona skarżącym za pośrednictwem poczty w dniu 16 listopada 2006 r. Sąd wskazał, iż skarżący zażądali uzupełnienia tej decyzji. Żądanie uzupełnienia decyzji zostało przez nich następnie jednoznacznie podtrzymane i sprecyzowane w piśmie skarżących do SKO w [...] z dnia 17 grudnia 2006 r. Zgodnie zatem z treścią art. 111 § 2 kpa termin do wniesienia skargi na decyzję zaczął biec dla skarżących dopiero od dnia 16 stycznia 2007 r., w którym to doręczono im postanowienie SKO w [...] z dnia 3 stycznia 2007 r. nr [...], stanowiące odpowiedź na ich wniosek o uzupełnienie decyzji. Tymczasem skargę do sądu administracyjnego sporządzoną w dniu 18 grudnia 2006 r. skarżący skierowali do sądu za pośrednictwem SKO w [...] dnia 19 grudnia 2006 r. Skarga zatem została wniesiona przedwcześnie, bo przed rozpoczęciem biegu terminu do jej wniesienia. Przedmiotowa skarga podlegałaby odrzuceniu również gdyby przyjąć, że pisma skarżących z dnia 18 listopada 2006 r. i z dnia 17 grudnia 2006 r. z uwagi na ich treść, nie stanowiły wniosków o jakich mowa w art. 111 § 2 kpa. Wówczas bowiem jak wskazał Sąd I instancji termin do wniesienia skargi upływałby dnia 18 grudnia 2006 r. wobec doręczenia skarżącym zaskarżonej decyzji w dniu 18 listopada 2006 r. gdy tymczasem jak już stwierdzono, skarga została nadana w poczcie dnia 19 grudnia 2006 r. W takiej sytuacji skarga zostałaby wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia, co skutkowałoby jej odrzuceniem.
Sygn. akt I OSK 1067/07
Stwierdzono, że brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że skarżącym przysługiwały dwa terminy do wniesienia skargi. Wskazano, że przed wniesieniem skargi skarżący nie cofnęli wniosku o uzupełnienie zaskarżonej decyzji
W skardze kasacyjnej podniesiono, iż powyższe postanowienie narusza przepisy postępowania, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 141 § 4 zd 1 w związku z art. 53 § 1 i art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Wskazane naruszenie polega na niewyjaśnieniu dlaczego zdaniem Sądu skargi nie można wnieść przed rozpoczęciem biegu terminu do jej wniesienia oraz niewyjaśnieniu dlaczego zdaniem Sądu skarga wniesiona po wydaniu zaskarżonego orzeczenia a przed rozpoczęciem biegu terminu na jego zaskarżenie, jest niedopuszczalna. Stwierdzono ponadto naruszenie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w związku z art. 111 § 1 i 2 kpa i art. 53 § 1 p.p.s.a., polegające na przyjęciu, że niedopuszczalne jest wniesienie skargi przed rozpoczęciem biegu terminu do jej wniesienia i na odrzuceniu skargi skarżących. Wskazano dalej na naruszenie prawa materialnego, tj. przepisu art. 111 § 2 kpa poprzez jego wykładnię tj. przez uznanie, że przepis ten wyłącza dopuszczalność wniesienia skargi przed doręczeniem odpowiedzi organu administracji na żądanie uzupełnienia rozstrzygnięcia. Wnoszący skargę kasacyjną podniósł, iż zgodnie z art. 141 § 4 zd. 1 p.p.s.a. uzasadnienie wyroku powinno zawierać wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia. Sąd I instancji jedynie wskazał w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, że skarga wniesiona przedwcześnie - bo przed rozpoczęciem biegu terminu do jej wniesienia - jest niedopuszczalna. Nie wyjaśnił na jakiej podstawie z art. 53 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 111 § 1 i 2 kpa miałoby wynikać, że skarga wniesiona przed doręczeniem rozstrzygnięcia w sprawie, czy odpowiedzi organu na wniosek o uzupełnienie tego rozstrzygnięcia, jest niedopuszczalna. Wskazano dalej, iż od chwili wydania orzeczenia istnieje możliwość jego skutecznego zaskarżenia. Z przepisów p.p.s.a. dotyczących terminu do wniesienia skargi (art. 53 § 1 p.p.s.a) nie wynika wyłączenie dopuszczalności zaskarżenia rozstrzygnięcia w sprawie administracyjnej po jego wydaniu, a przed jej doręczeniem skarżącemu. Również z przepisu art. 111 kpa modyfikującego rozpoczęcie biegu terminu do złożenia skargi nie wynika, aby skarga wniesiona po złożeniu wniosku o uzupełnienie rozstrzygnięcia, ale przed dniem doręczenia odpowiedzi organu administracji, była niedopuszczalna. Za powyższą tezą