I OSK 11/05 POSTANOWIENIE Dnia 20 maja 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojciecha W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2004 r., sygn. akt II SA/Wa 1404/04 o odrzuceniu skargi Wojciecha W. na decyzję Dowódcy Garnizonu W. z 30 lipca 2003 r. w przedmiocie wysokości odszkodowania z tytułu skrócenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
I OSK 11/05
Uzasadnienie
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2004 r., II SA/Wa 1404/04 odrzucono skargę Wojciecha W. na decyzję Dowódcy Garnizonu W. z 30 lipca 2003 r. w przedmiocie wysokości odszkodowania z tytułu skrócenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej. W uzasadnieniu podano, że skarga została wniesiona z uchybieniem terminu, mimo prawidłowego pouczenia strony o trybie i terminie zaskarżenia decyzji. Zaś uchybienie terminowi do wniesienia skargi, o którym stanowi art. 53 par. 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ czyni ją niedopuszczalną.
Skargą kasacyjną z dnia 30 listopada 2004 r. zaskarżono powyższe postanowienie i wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu podniesiono, że skarżący uzyskał w Wojskowym Biurze Emerytalnym informację, że przysługuje mu odwołanie do Sądu Rejonowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wniósł więc tam pozew, który uznał się za niewłaściwy i przekazał skargę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie według właściwości. Ten ostatni zaś Sąd nie uwzględnił treści art. 58 par. 4 p.p.s.a., który stanowi, że Sąd nie może odrzucić skargi z powodu, o którym mowa w par. 1 pkt 1, jeżeli w tej sprawie sąd powszechny uznał się za niewłaściwy.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Dowódca Garnizonu W. wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania wedle norm przepisanych. Podniósł w szczególności, że art. 58 par. 4 p.p.s.a. nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ nie jest to sprawa, która nie należy do właściwości sądu administracyjnego, a w której sąd powszechny uznał się również za niewłaściwy i przekazał sprawę sądowi administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest sformalizowanym środkiem zaskarżenia. Przepis art. 176 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określa m.in. wymagania materialne /konstrukcyjne/ skargi kasacyjnej, którymi są: a/ oznaczenie zaskarżonego orzeczenia; b/ wskazanie czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części; c/ przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie; d/ wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. W orzecznictwie dotyczącym postępowania cywilnego panuje niekwestionowany pogląd, że braki w tym zakresie nie podlegają sanacji, co w konsekwencji czyni skargę kasacyjną niedopuszczalną - por. np. postanowienie SN z 12.12.2000 r., V CKN 1780/00 - OSN 2001 nr 3 poz. 52. Pogląd ten został zaakceptowany w literaturze z zakresu postępowania sądowoadministracyjnego - B. Adamiak [w:] B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne, Warszawa 2003, s. 467; B. Gruszczyński, Środki odwoławcze, [w:] Zagadnienia, s. 83; A. Skoczylas, Glosa do postanowienia NSA z 16.03.2004 r., FSK 209/04 - OSP 2004 z. 6 poz. 73, a także w orzecznictwie NSA - por. np. postanowienie z 16.03.2004 r., FSK 209/04. W skardze kasacyjnej należy zatem przytoczyć podstawy kasacyjne wraz z ich uzasadnieniem. Trzeba więc m.in. wskazać konkretny przepis prawa materialnego lub procesowego, który został naruszony. Nie wystarczy przy tym przytoczenie przepisu ustawy stanowiącego podstawę kasacji. Konieczne jest także sprecyzowanie, do jakiego naruszenia przepisów prawa materialnego i procesowego doszło i na czym ono polegało - por. T. Wiśniewski, Apelacja i kasacja. Nowe środki odwoławcze w postępowaniu cywilnym, Warszawa 1996, s. 139. Za niewystarczające należy uznać ogólnikowe zarzuty pogwałcenia przepisów prawa materialnego lub p.p.s.a., jak i odsyłanie do pism procesowych zawartych w aktach sprawy. Pogląd ten znalazł potwierdzenie w orzecznictwie NSA. W postanowieniu z 15.03.2004 r., FSK 258/04 /Przegląd Podatkowy 2004 nr 7 str. 53/ podkreślono, że autor skargi ma obowiązek przytoczyć podstawy kasacyjne i uzasadnić je. Nie stanowi przytoczenia podstawy powtórzenie treści art. 174 p.p.s.a. Autor skargi ma wskazać jaki konkretny przepis postępowania /przez oznaczenie go numerem jednostki systematycznej aktu normatywnego/ został naruszony przez orzekający sądu i na czym - jego zdaniem - to naruszenie polegało oraz jaki to mogło mieć wpływ na wynik sprawy.