Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Małopolskiego w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 368/11 o odrzuceniu skargi A. K. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 368/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę A. K. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 3 marca 2011 r., skarżąca została wezwana do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 200 zł oraz nadesłanie 1 egzemplarza odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanego - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym terminie skarżąca uiściła wyłącznie wpis, natomiast nie nadesłała 1 odpisu skargi.

Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie wniosła A. K., domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła naruszenie przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 49 § 1 oraz art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako P.p.s.a.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej, powołując się m. in. na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazano, że brak odpisu skargi nie jest brakiem istotnym, gdyż Sąd jest władny wykonać kopię we własnym zakresie i nadać bieg złożonemu pismu.

Ponadto, w ocenie wnoszącej skargę kasacyjną, należy domniemywać, że organ znał treść skargi, a zatem brak odpisu nie powinien pociągać za sobą negatywnych, tak rygorystycznych skutków. Nie bez znaczenia dla sprawy jest i to, że wezwanie do uzupełnienia braków w postaci dodatkowej kopii skargi zostało doręczone obok wezwania do uiszczenia opłaty sądowej. To spowodowało nie dostrzeżenie owego wezwania przez skarżącą.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 47 § 1 P.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika. Ponadto z art. 49 § 1 tejże ustawy wynika, iż w wypadku gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek nie zachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba, że ustawa stanowi inaczej (tak chociażby art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.). Jednakże wyraźnego podkreślenia wymaga, iż obowiązek określony w art. 47 § 1 i art. 49 § 1 P.p.s.a., polegający na dołączeniu odpisów, obciąża składającego pismo, ze skutkami o których stanowi art. 58 § 1 pkt 3 tej ustawy, jeżeli brak w tym zakresie uniemożliwi nadanie pismu procesowemu właściwego biegu.

Odmienna interpretacja - taka jak zastosowana przez Sąd I instancji - jest w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zbyt rygorystyczna. Nie można bowiem uznać, że każde nieuzupełnienie braków formalnych pisma będzie prowadziło do sytuacji pozostawienia go bez rozpoznania, bądź odrzucenia. Należy przy tym podzielić stanowisko wnoszącej skargę kasacyjną, że podstawą takiego rozstrzygnięcia może być jedynie brak istotny, tzn. taki którego nieusunięcie uniemożliwia nadanie pismu dalszego biegu. Braku odpisu skargi nie można, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zakwalifikować jako braku istotnego, ponieważ Sąd jest władny wykonać dodatkową kopię pisma we własnym zakresie, a tym samym nadać prawidłowy bieg. Stanowisko takie poparte jest orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, na co wskazała także skarżąca w uzasadnieniu skargi kasacyjnej.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wezwanie do nadesłania odpisu było uzasadnione, jednakże niewykonanie wezwania w terminie nie może zamykać stronie prawa do sądu. Stanowiłoby to rażące naruszenie zasady zapisanej w art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, które to przepisy gwarantują każdemu prawo do rozpoznania jego sprawy przez niezawisły Sąd i zakazujących zamykanie drogi sądowej. Nadmiernie rygorystyczne stanowisko jakie zajął Sąd I instancji, sprzeczne z prokonstytucyjną wykładnią przepisów procesowych, naruszałoby podstawowe zasady i swobody obywatelskie.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 182 § 1 i 3 oraz art. 185 § 1 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda