Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku W. R. o wykładnię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2018 r. sygn. akt I OSK 1128/17 w sprawie ze skargi kasacyjnej W. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Łd 756/16 oddalającego skargę W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o ustaleniu opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości postanawia: oddalić wniosek o wykładnię wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 16 maja 2018 r. sygn. akt I OSK 1128/17, na podstawie art. 184 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017, poz. 1369 ze zm.), oddalił skargę kasacyjną W. R. od wyroku WSA w Łodzi z 13 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Łd 756/16 oddalającego skargę W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o ustaleniu opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.
Pismem z 19 listopada 2019 r. W. R. zwrócił się o wykładnię tego wyroku w zakresie stwierdzenia zawartego w jego uzasadnieniu, odnoszącego się do słowa "odwołanie", tj. co do sformułowania: "Ponownie rozpatrując odwołanie SKO decyzją z dnia [...] lutego 2002 r. nr [...] uchyliło decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] grudnia 1998 r. w części ustalającej opłatę i przekazało w tej części sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji". Wskazał, że jego wątpliwości dotyczą kwestii, jakie odwołanie i od jakiej decyzji rozpoznało ponownie SKO, a także tego, kto i kiedy wniósł to odwołanie oraz jaka była jego treść, w tym podstawa faktyczna i prawna. Powołał się na art. 141 § 4 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o dokonanie wykładni wyroku nie jest zasadny.
Stosownie do art. 158 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2019, poz. 2325 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a.", sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Podkreślenia wymaga, że uwzględnienie wniosku o wykładnię orzeczenia może nastąpić tylko wówczas, gdy istnieje rzeczywista wątpliwość co do stanowiska sądu zawartego w rozstrzygnięciu lub uzasadnieniu, ewentualnie gdy treść tego orzeczenia jest niejasna. Wyjaśnienie wątpliwości nie może przy tym prowadzić do nowej oceny stanu faktycznego lub prawnego, ani powodować zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia. Wniosek o wykładnię orzeczenia nie może także zmierzać do polemiki ze stanowiskiem sądu, czy wyjaśniania znaczenia użytych w uzasadnieniu orzeczenia słów. Konieczność dokonania wykładni orzeczenia zachodzi zatem wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego taka sytuacja nie ma miejsca w rozpoznawanej sprawie. Objęty wnioskiem wyrok NSA z 16 maja 2018 r. sygn. akt I OSK 1128/17 nie wywołuje wątpliwości interpretacyjnych, które wymagałyby dokonania wykładni w trybie art. 158 p.p.s.a. Zarówno sentencja, jak i uzasadnienie orzeczenia zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Uzasadnienie czytelnie obrazuje przyczyny oddalenia skargi kasacyjnej W. R. od wyroku WSA w Łodzi z 13 stycznia 2017 r. oddalającego jego skargę na decyzję SKO w Ł. z [...] lipca 2016 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o ustaleniu opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego. Wbrew twierdzeniom zawartym we wniosku o wykładnię, zawarte w uzasadnieniu orzeczenia przedstawienie stanu sprawy również jest czytelne, wyczerpujące i nie budzi wątpliwości interpretacyjnych.