Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2005 r. sygn. akt I SA/WA 1459/05 odrzucającego skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości postanawia oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 września 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 1459/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. B. na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości.

Jako podstawę orzeczenia wskazano art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), bowiem sprawa objęta skargą jest w toku od dnia 2 czerwca 2005 r. pod sygnaturą akt

I SA/Wa 1059/05. Uzasadnienie wskazuje również, iż skarga złożona została po terminie.

Dnia 21 listopada 2005 r. od powyższego postanowienia złożona została skarga kasacyjna. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazane zostały następujące naruszenia przepisów postępowania sądowoadministracyjnego:

1) naruszenie art. 34 oraz art. 58 § 1 pkt 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez przyjęcie, iż pismo skarżącej stanowi nową skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...], podczas gdy stanowiło ono jedynie uzupełnienie skargi złożonej w dniu 2 czerwca 2005 r.,

2) naruszenie art. 58 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez stwierdzenie, że skarga została złożona po terminie, które to naruszenie wynikało z naruszenia art. 133 § 1 w związku z art. 166 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (pominięcie części akt sprawy, przede wszystkim postanowienia Ministra Infrastruktury z dnia 19 maja 2005 r. o sprostowaniu omyłki pisarskiej w pouczeniu decyzji z dnia [...] oraz postanowienia Ministra Infrastruktury z dnia 23 maja 2005 r. dotyczącego pouczenia co do środków zaskarżenia decyzji), jak również z naruszenia art. 53 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez niezastosowanie go w powiązaniu z art. 111 § 2 i art. 112 Kodeksu postępowania administracyjnego,

3) naruszenie art. 141 § 4 w związku z art. 166 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez sporządzenie uzasadnienia niezgodnego z przepisami.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 46 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pisma będące dalszymi pismami w danej sprawie powinny zawierać sygnaturę akt. Skarga A. B. takiej sygnatury nie zawierała. Ponadto, w części skargi zatytułowanej "Dotychczasowy przebieg sprawy" na stronie 21 nie ma mowy o skardze złożonej w dniu

2 czerwca 2005 r., jest natomiast stwierdzenie o wystosowaniu skargi w dniu 6 lipca 2005 r. Potraktowanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pisma z dnia 6 lipca 2005 r. jako odrębnej skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nie naruszało więc art. 34 powołanej ustawy.

Wykazana w skardze z dnia 6 lipca 2005 r. argumentacja powinna zostać przedstawiona w toczącej się w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie sprawie pod sygnaturą akt I SA/Wa 1059/05 w przedmiocie skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...].

Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela poglądu skarżącej co do nieprawidłowości stwierdzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wniesienia skargi z dnia

6 lipca 2005 r. po terminie. Błąd literowy w pouczeniu co do możliwości złożenia skargi na decyzję nie może bowiem zostać zakwalifikowany jako błędne pouczenie co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego, o którym mowa w art. 112 ustawy z dnia

14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.). Termin do wniesienia skargi powinien więc być liczony od chwili otrzymania przez stronę decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...].

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 141 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy stwierdzić, że uzasadnienie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wskazywało prawidłową podstawę odrzucenia skargi.

W przypadku postanowienia odrzucającego skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 wspomnianej ustawy nie ma potrzeby zamieszczania w uzasadnieniu zarzutów podniesionych w sprawie oraz stanowisk stron. Zawisłość sprawy stanowiła wystarczającą podstawę odrzucenia skargi. Wszczęte postępowanie dotknięte byłoby wadą nieważności, zgodnie z art. 183 § 2 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1