Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2007 sygn. akt II SA/Wa 118/07 w sprawie ze skargi G. S. na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
I OSK 1183/07
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2007 roku o sygn. akt II SA/Wa 118/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę G. S. na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Komendant [...] Policji orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...], na podstawie art. 135n ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.), po rozpoznaniu odwołania G. S., utrzymał w mocy orzeczenie Komendanta Rejonowego Policji W. [...] z dnia [...] o stwierdzeniu winy i wymierzeniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.
Wskazanym orzeczeniem dyscyplinarnym uznano st. sierż. G. S., referenta Referatu [...] Sekcji [...] Komendy Rejonowej Policji W. [...], winnym popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, polegającego na tym, że będąc funkcjonariuszem Policji w dniu [...] na ul. [...] w W., podczas wykonywania czynności służbowych, wspólnie i w porozumieniu z S. K. przekroczył uprawnienia w ten sposób, że poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, umieszczając w mandacie karnym stwierdzenie, że M. W. na ul. [...] kierował pojazdem marki [...] o nr rej. [...] bez włączonych świateł mijania. Następnie potwierdził w notatniku służbowym przeprowadzenie tej czynności, podczas gdy zdarzenie takie nie miało miejsca. Powyższym naruszył dyscyplinę służbową, określoną w art. 132 ust. 3 pkt 3 w związku z art. 132 ust. 4 ustawy o Policji oraz w związku z art. 231 § 1 kk w zw. z art. 271 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk.
Przedmiotem postępowania dyscyplinarnego przeciwko G. S. jest przewinienie dyscyplinarne, które jednocześnie wyczerpuje znamiona przestępstwa, polegającego na poświadczeniu nieprawdy. Zebrany w toku postępowania dyscyplinarnego materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że obwiniony jest winnym popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego. Obwiniony dopuszczając się zarzucanego mu czynu i wykorzystując swoje stanowisko służbowe sprzeniewierzył się obowiązkom policjanta i naruszył dobre imię Policji, co uniemożliwia jego pozostawanie w służbie.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie G. S. podniósł zarzut braku niezbędnych ustaleń faktycznych do orzekania w sprawie, nieprawidłowego ustalenia stanu faktycznego oraz zarzut naruszenia zasad postępowania dyscyplinarnego, a także zasady obiektywizmu w ocenie materiału dowodowego.
W odpowiedzi na skargę Komendant [...] Policji wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.
Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż organy w zaskarżonym orzeczeniu prawidłowo oceniły działanie funkcjonariusza jako naruszenie zasad dyscypliny i należycie rozpatrzyły sprawę.
Sąd I instancji wskazał, iż zgodnie z art. 132 ustawy o Policji, policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego, polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej lub nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej. Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi zaś czyn polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa lub rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów.