Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.), Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska, Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz, Protokolant Piotr Baryga, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2009r. sygn. akt II SA/Wa 921/09 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Szefa Agencji Wywiadu w przedmiocie utrzymania w mocy opinii służbowej postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 8 lipca 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 921/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę J.S. na decyzję Szefa Agencji Wywiadu w przedmiocie utrzymania w mocy opinii służbowej.
Wojewódzki Sąd stwierdził, iż sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, bowiem z art. 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że sądy te nie są właściwe w sprawach wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi, a wobec tego utrzymanie w mocy opinii służbowej, co jest przedmiotem zaskarżenia, nie mieści się w katalogu przypadków wskazanych w art. 3 § 2 tej ustawy. Przez decyzję - podkreślił Sąd - należy rozumieć władcze i jednostronne rozstrzygnięcie organu administracji publicznej, skierowane do konkretnego adresata i kształtujące jego sytuację prawną, w którym nie łączy organu zależność organizacyjna lub służbowa z adresatem decyzji. Ocena służbowa stanowi podstawę do określenia przebiegu służby, ale nie rozstrzyga o jego sytuacji - podniósł Sąd, dodając, iż orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, na które skarżący się powołał, nie rozstrzygało sprawy merytorycznie, a dotyczyło nieuwzględnienia zażalenia, a nadto obecnie już orzeczenia Trybunału nie ustalają powszechnie obowiązującej wykładni.
Reprezentowany przez adwokata, J.S. wniósł skargę kasacyjną od tego postanowienia, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania i zarzucając:
1) naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię § 15 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 2003 r. w sprawie wzoru formularza opinii służbowej oraz opiniowania służbowego funkcjonariuszy Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 86, poz. 794 ze zm.) przez uznanie, że rozstrzygnięcie Szefa Agencji Wywiadu wydane w następstwie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie odwołania od opinii służbowej funkcjonariusza nie jest decyzją administracyjną,
2) naruszenie przepisów postępowania mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy art. 3 § 2 pkt 1 i art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez jego zastosowanie w sprawie w sytuacji, gdy Sąd błędnie uznał, że w zakresie badania rozstrzygnięcia Szefa Agencji Wywiadu wydanego w następstwie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy odwołania od opinii służbowej funkcjonariusza, nie należy do właściwości Sądu Administracyjnego.
Szef Agencji Wywiadu wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie.
Istotą w niniejszej sprawie jest to czy rozstrzygnięcie, o którym mowa w § 15 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 2003 r. w sprawie wzoru formularza opinii służbowej oraz opiniowania służbowego funkcjonariuszy Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 86, poz. 794 ze zm.), dalej "rozporządzenie", jest decyzją administracyjną podlegającą zaskarżeniu do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.".