Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 388/10 w sprawie ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 388/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości.
W motywach postanowienia Sąd I instancji podał, że pismem z dnia 4 lutego 2010 r. Miasto Stołeczne Warszawa, reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyło powyższą skargę. Przy wniesieniu skargi pełnomocnik miasta nie dołączył do niej dokumentu, z którego wynikałoby umocowanie do jej wniesienia i występowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym w imieniu skarżącego. Zdaniem WSA w Warszawie dołączone do skargi pełnomocnictwo ogólne nie obejmuje swoim zakresem umocowania do działania w postępowaniu sądowoadministracyjnym w przedmiotowej sprawie. Dlatego, zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- dalej powoływana jako P.p.s.a.), dnia 8 marca 2010 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia braków formalnych poprzez nadesłanie dokumentu, z którego wynikać będzie uprawnienie do działania w imieniu Miasta Stołecznego Warszawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym w niniejszej sprawie. Ponieważ pełnomocnik strony pomimo upływu zakreślonego terminu nie uzupełnił braków formalnych, złożona przez niego skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a. Sąd podkreślił również, że pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Zatem pełnomocnik strony może ją skutecznie reprezentować, jeżeli ta udzieliła mu pełnomocnictwa do działania przed sądem administracyjnym.
Miasto Stołeczne Warszawa, reprezentowane przez radcę prawnego, w piśmie nazwanym zażaleniem zaskarżyło powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu stwierdzono, że błędny jest tok rozumowania Sądu I instancji, gdyż w żadnej z zaskarżonych decyzji nie pada kwota, co do której pełnomocnictwo mogłoby być kwestionowane. Jedyną wymienioną kwotą jest ta powołana w decyzji Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] kwietnia 2009 r., dotycząca odszkodowania podlegającego zwrotowi na rzecz gminy w wysokości 6095,00zł. Jednocześnie do wspomnianego pisma dołączono pełnomocnictwo do reprezentowania Miasta Stołecznego Warszawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w którym potwierdzone zostały wszystkie dotychczasowe czynności dokonane przez pełnomocnika w przedmiotowej sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna, mylnie nazwana zażaleniem, podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Zgodnie z art.173 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia było postanowienie o odrzuceniu skargi, stąd w związku z brakiem przepisu szczególnego służyła na nie skarga kasacyjna. O możliwości wniesienia takiego środka prawnego strona została poinformowana przy nadesłanym odpisie postanowienia. Tymczasem, wbrew pouczeniu, wniosła ona od tego orzeczenia pismo nazwane zażaleniem. Z uwagi na treść art.173 § 1 P.p.s.a. pismo to zostało ocenione z punktu widzenia wymogów odnoszących się do skargi kasacyjnej.