Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie Wojciech Chróścielewski NSA Marek Stojanowski Protokolant Iwona Sadownik po rozpoznaniu w dniu 12 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 228/05 w sprawie ze skargi A. S., J. S., W. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...], umarzającą postępowanie o zwrot reszty nierozparcelowanego majątku wraz z zabudowaniami gospodarczymi i zespołem dworsko-parkowym dóbr "P.", położonego w byłym powiecie [...], przejętego na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e/ dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r., o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 3, poz. 13).
W uzasadnieniu decyzji podano, że majątek ziemski "P.", położony w byłym powiecie [...], o powierzchni łącznej 752,95 ha, będący byłą własnością A. S. przeszedł na własność Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e/ dekretu o reformie rolnej. Wnioskiem z dnia 27 marca 2000 r. A., J. i W. S. spadkobiercy A. S. wystąpili o zwrot reszty nierozparcelowanego majątku wraz z zabudowaniami gospodarczymi i zespołem dworsko-parkowym o powierzchni ogólnej około 310 ha, będącego w zasobach Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
W ocenie organu odwoławczego rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest prawidłowe w świetle przepisów dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r., o przeprowadzeniu reformy rolnej.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. e/ dekretu na własność Państwa przechodziły nieruchomości ziemskie stanowiące własność i współwłasność osób fizycznych lub prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województwa poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeżeli ich rozmiar łącznie przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej powierzchni. Nieruchomości spełniające ww. kryteria przechodziły na własność Państwa z mocy ustawy, a więc nie były wydawane decyzje administracyjne. Na podstawie zaświadczenia Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego dokonywano jedynie wpisu w księdze wieczystej. Z treści § 5 i § 6 przywoływanego powyżej rozporządzenia wynika, że organ administracji mógł jedynie wydać rozstrzygnięcie (decyzje) co do uznania czy cała nieruchomość ziemska podpadała pod działanie reformy rolnej na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e/ dekretu. Przepisy ww. dekretu, jak też rozporządzenia wykonawczego nie zawierają normy dającej podstawę organowi administracyjnemu do orzekania co do części składowej przejętego majątku ziemskiego. Z tych też względów postępowanie podlegało umorzeniu.
W skardze na powyższą decyzję A., J. i W. S. wnieśli o jej uchylenie, podnosząc, że domagają się zwrotu reszty nierozparcelowanego majątku wraz z zabudowaniami gospodarczymi i zespołem dworsko-parkowym o pow. około 300 ha, ponieważ dekret PKWN z dnia 6 września 1944 r. został nieprawidłowo wykonany, gdyż wywłaszczonemu właścicielowi majątku ziemskiego nie przyznano gospodarstwa rolnego i nie wypłacono zaopatrzenia miesięcznego.
W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.