Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1356/17 o odrzuceniu skargi K. H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku postanawia: zawiesić postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1356/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu położonego w Warszawie przy ul. [...], stanowiącego działkę ewidencyjną nr [...] z obrębu [...] o powierzchni [...]m2, jest nieuzasadniona.
Zdaniem Sądu pomimo tego, że w postępowaniu przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym, na mocy art. 79 ust. 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147 ze zm.), dalej powoływanej jako "u.g.n.", ma zastosowanie część przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, to jednak sprawa o aktualizację opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego ma w całości charakter cywilny. Wskazanie przez ustawodawcę na stosowanie określonych rozdziałów i działów kodeksu postępowania administracyjnego oznacza, że nie można mówić o trybie administracyjnym na tym etapie postępowania.
Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie wniosło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, zarzucając:
1) naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a. poprzez jego błędną interpretację i przyjęcie, że na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości jest nieuzasadniona lub jest uzasadniona w innej wysokości nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, podczas gdy orzeczenie to stanowi akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 2 P.p.s.a., a właściwym środkiem jego zaskarżenia jest skarga do sądu administracyjnego;
2) naruszenie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie, co skutkuje odrzuceniem skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego z powodu uznania, że przedmiotowa sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Zarówno w piśmiennictwie, jak i orzecznictwie sądów administracyjnych kwestia warunków dopuszczalności zastosowania art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. interpretowana jest jednolicie. Podnosi się, że rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania wówczas, gdy orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić podstawę rozstrzygnięcia w zawieszonym postępowaniu sądowadministracyjnym. Wtedy w sprawie sądowadministracyjnej występuje tzw. zagadnienie wstępne, a więc sytuacja, gdy uprzednie rozstrzygnięcie zagadnienia występującego w sprawie, może wpływać na wynik postępowania, uzasadniając celowość wstrzymania czynności w postępowaniu do czasu rozstrzygnięcia tej istotnej kwestii (zob. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, pod. red. T. Wosia, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańskiej, wyd. 2, s. 456 i n.). Musi istnieć zatem ścisły związek między sprawą rozpoznawaną w postępowaniu przed sądem administracyjnym, a kwestią będącą przedmiotem postępowania prejudycjalnego, rozumiany w ten sposób, że rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego musi stanowić podstawę rozstrzygnięcia sprawy głównej (por. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2008 r., sygn. akt II OSK 792/07).
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w rozpoznawanej sprawie powyższe warunki zostały spełnione.
Wnioskiem z dnia 27 kwietnia 2018 r. Rzecznik Praw Obywatelskich, działając na podstawie art. 264 § 2 w zw. z art. 15 § 1 pkt 2 P.p.s.a., wystąpił o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego, które wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych: "Czy dopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego na postanowienie samorządowego kolegium odwoławczego odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości (art. 78 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami) ?"
Przedmiot niniejszej sprawy jest tożsamy z ww. wnioskiem Rzecznika Praw Obywatelskich (zarejestrowanym pod sygn. akt I OPS 2/18), występuje w niej bowiem ten sam problem prawny budzący poważne wątpliwości, a zatem jej rozstrzygnięcie zależeć będzie od udzielonej odpowiedzi składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.