Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA del. Ewa Kwiecińska po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Spółdzielni [...] w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 487/10 odrzucające skargę Spółdzielni [...] w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 487/10 odrzucił skargę Spółdzielni [...] w Warszawie na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniem z dnia 18 marca 2010 r. skarżąca została wezwana do uzupełnienia - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi - braków formalnych skargi poprzez nadesłanie jej dwóch odpisów poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych. Wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 19 marca 2010 r. (zwrotne poświadczenie odbioru przesyłki - k. 17 akt). Ostatni dzień terminu do złożenia żądanych odpisów upłynął w dniu 26 marca 2010 r.
W związku z tym, że skarżąca nie uzupełniła wskazanego braku formalnego skargi Sąd I instancji, skargę Spółdzielni [...] w W. odrzucił na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Od powyższego postanowienia, pełnomocnik Spółdzielni [...] w W., na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., wniósł skargę kasacyjną, w której zarzucił:
1. nieważność postępowania - art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a. - polegającą na pozbawieniu strony możności obrony swoich praw na skutek naruszenia przez Sąd I instancji przepisów art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a. w zw. z art. 47 § 1 i art. 49 § 1 p.p.s.a. oraz art. 67 § 5 p.p.s.a. poprzez skierowanie wezwania do usunięcia stwierdzonych braków formalnych skargi bezpośrednio do strony w sytuacji, w której do akt sprawy złożono ogólne pełnomocnictwo procesowe obejmujące postępowanie przed sądami bez ograniczeń instancji i które to pełnomocnictwo nie zostało cofnięte ani wypowiedziane, a zatem wezwania i inne doręczenia winny być bezwzględnie kierowane do pełnomocnika procesowego,
2. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 33 § 1-2 p.p.s.a. w zw. z art. 32 p.p.s.a. i art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. z art. 47 § 1 p.p.s.a. i art. 49 § 1 p.p.s.a. poprzez bezpodstawne przyjęcie, iż w niniejszej sprawie uprawnienia strony postępowania przysługują także innym podmiotom niż skarżący i organ administracji oraz w konsekwencji bezpodstawne wezwanie skarżącego do uzupełnienia skargi o rzekomo brakujące odpisy skargi w sytuacji, gdy skarżący złożył jeden odpis, co z uwagi na ilość stron w postępowaniu było wystarczające (vide: rozdzielnik decyzji), wadliwe zastosowanie tego przepisu miało istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ nie pozwoliło na jej merytoryczne rozstrzygnięcie i skutkowało odrzuceniem skargi,
3. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 49 § 1 w zw. z art. 57 § 1 i art. 47 § 1 p.p.s.a. oraz w zw. z art. 32 i 33 § 1-2 p.p.s.a. polegające na błędnym przyjęciu, iż stwierdzone rzekome braki formalne uniemożliwiały nadanie skardze prawidłowego biegu, podczas, gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny, nie wskazując kogo chciałby dodatkowo uznać za strony postępowania władny był i powinien po wydaniu postanowienia o dopuszczeniu do udziału na prawach strony, nawet we własnym zakresie sporządzić odpowiednią liczbę odpisów skargi dla tych osób i nadać sprawie dalszy bieg, przy tym Sąd nie wydał żadnego postanowienia o uznaniu za strony innych osób, błędne zastosowanie ww. przepisów miało istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ nie pozwoliło na jej merytoryczne rozstrzygnięcie i skutkowało odrzuceniem skargi,