Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 522/13 o odrzuceniu skargi C. S. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 15 grudnia 2011 r., nr XXIX/615/2011 w przedmiocie zasad obrotu lokalami mieszkalnymi m. st. Warszawy postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 522/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę C. S. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 15 grudnia 2011 r., nr XXIX/615/2011 w przedmiocie zasad obrotu lokalami mieszkalnymi m. st. Warszawy.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 10 grudnia 2012 r. (data nadania w UP) C. S. wezwał Radę Miasta Stołecznego Warszawy do usunięcia naruszenia prawa dokonanego w drodze wydania uchwały nr XXIX/615/2011 z dnia 15 grudnia 2011 r. Rada Miasta Stołecznego Warszawy nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W dniu 12 lutego 2013 r. (data nadania w UP) skarżący wniósł za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wskazaną wyżej uchwałę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucając skargę stwierdził, że w przypadku braku odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skargę na uchwałę rady gminy można skutecznie wnieść najpóźniej w sześćdziesiątym dniu, liczonym od daty doręczenia organowi wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie pismo wzywające Radę Miasta Stołecznego Warszawy do usunięcia naruszenia prawa skarżący nadał w dniu 10 grudnia 2012 r. Tym samym sześćdziesięciodniowy termin do wniesienia skargi upłynął z dniem 8 lutego 2013 r. W związku z tym skargę złożoną do sądu w dniu 12 lutego 2013 r. odrzucono jako wniesioną po upływie przepisanego terminu.
Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie wniósł C. S., domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." w zw. z art. 53 § 2 P.p.s.a. przez błędne ustalenie początku biegu terminu sześćdziesięciodniowego na wniesienie skargi poprzez przyjęcie daty nadania pisma wzywającego Radę m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia prawa w UP, tj. 10 grudnia 2012 r., zamiast daty jego doręczenia, które miało miejsce w dniu 12 grudnia 2012 r., a w konsekwencji niezasadnego odrzucenia skargi jako wniesionej po upływie przepisanego terminu;
2) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. w zw. z art. 83 § 2 P.p.s.a. przez przyjęcie jako daty nadania skargi 12 lutego 2013 r. zaistniałej wskutek błędnego ustawienia datownika przez pracownika urzędu pocztowego opracowującego przesyłkę rejestrowaną stanowiącą skargę do WSA na przedmiotową uchwałę, podczas gdy została ona prawidłowo nadana w dniu 11 lutego 2013 r., a w konsekwencji niezasadnego odrzucenia skargi jako wniesionej po upływie przepisanego terminu.