Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty B. o wstrzymanie wykonania czynności w sprawie ze skargi kasacyjnej Starosty B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 października 2011 r., sygn. akt II SAB/Bd 37/11 w sprawie ze skargi Z. J., T. W., J. B. na bezczynność i przewlekłość postępowania Starosty B. dotyczącego zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia: odrzucić wniosek.
Na skutek złożonej przez Z. J., T. W. i J. B. skargi na bezczynność i przewlekłość postępowania Starosty B. dotyczącego zwrotu wywłaszczonej nieruchomości Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, wyrokiem z dnia 20 października 2011 r., zobowiązał w/w organ do wydania w terminie czterech miesięcy od doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy rozstrzygnięcia w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości o powierzchni 0,1120 ha położonej przy ulicy [...] w B., wchodzącej w skład działek ewidencyjnych nr [...] obrębu [...] oraz stwierdził, że bezczynność Starosty B. miała charakter rażącego naruszenia prawa.
W złożonej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej Starosta B. zawarł wniosek o "wstrzymanie (na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a.) wykonania czynności prowadzonych przez tutejszy organ w sprawie do momentu rozpatrzenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny, do których zobowiązał Starostę B. WSA w Bydgoszczy zaskarżonym wyrokiem".
W uzasadnieniu wniosku Starosta podniósł, że zapadły przed Sądem I instancji wyrok doprowadził do sytuacji, w której organ ten nie ma możliwości wydania decyzji w sprawie, ponieważ rozstrzygnięcie to pozostaje w sprzeczności z wnioskiem stron z 2003 r. oraz orzeczeniem Wojewody K. przekazującym Staroście B. sprawę do załatwienia. Wydanie decyzji o zwrocie nieruchomości, której przedmiotem jest część nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 576 m2, będzie pozostawać w sprzeczności z rozstrzygnięciem sądu. Jeżeli zaś organ wyda decyzję, co do której będzie orzekać w przedmiocie nieruchomości o pow. 1120 m2, a następnie w wyroku Naczelny Sąd Administracyjny uzna, iż nie jest on organem właściwym do takiego rozpatrzenia sprawy i uchyli wyrok sądu I instancji, decyzja taka będzie wydana z rażącym naruszeniem prawa. Zastosowanie się przez Starostę do wyroku i prowadzenie postępowania zgodnie z tym rozstrzygnięciem będzie niezgodne z prawem i spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Dlatego - zdaniem skarżącego kasacyjnie - celowym byłoby wstrzymanie wykonania czynności do czasu rozpatrzenia złożonej skargi kasacyjnej.
W odpowiedzi na wniosek Z. J., T. W. i J. B. wniosły o jego oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej "P.p.s.a." sąd może na wniosek skarżącego kasacyjnie wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, o których mowa w § 1 tego przepisu (decyzje lub postanowienia, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków oraz akty terenowych organów administracji rządowej) jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle treści powyższego przepisu należy przyjąć, że ustawodawca nie przewidział możliwości zastosowania powołanej instytucji w przypadku rozpoznawania sprawy ze skargi na bezczynność organu. Nie można bowiem żądać od sądu wstrzymania wykonania czynności, która ma zostać dokonana w przyszłości, a która nie jest przedmiotem kontroli w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w którym złożono tego rodzaju wniosek.
W ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidziano również możliwości wstrzymania wykonania nieprawomocnych orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych, choćby obligowały one organ do określonego zachowania. W związku z tym złożony przez skarżącego kasacyjnie wniosek, jako niedopuszczalny, podlegał odrzuceniu.
Podkreślenia przy tym jednak wymaga, iż Sąd Wojewódzki, zobowiązując Starostę do wydania w terminie czterech miesięcy rozstrzygnięcia w przedmiocie zwrotu opisanej wyżej nieruchomości, zaznaczył, że powyższy termin rozpoczyna bieg od dnia doręczenia organowi prawomocnego wyroku sądu wraz z aktami sprawy. Wobec wniesienia przez stronę od powyższego orzeczenia skargi kasacyjnej, wyrok ten jest nieprawomocny, a tym samym organ obecnie nie jest zobligowany go wykonać.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 i art. 193 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.