Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl (spr.) Sędziowie NSA Anna Lech Joanna Runge-Lissowska Protokolant Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2005 r. sygn. akt 6 II SA 4088/02 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia odrzuca skargę kasacyjną
I OSK 1282/05
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 maja 2005 r. 6 II SA 4088/02 oddalił skargę B. K. ,prowadzącego działalność pod nazwą B. Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe, na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.
W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił ,że zaskarżoną decyzją Kolegium utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich z dnia [...] .nr [...],podjętą na podstawie art. 19 ust.2 pkt 2,art. 20 pkt 8,art.13 ust.2a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych(Dz.U. Nr 14,poz.60 ze zm.) w zw.z §3,4,5 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia(Dz. U. Nr 44,poz.432) i nakładającą na Firmę PUP "B." Hurt-Detal K. B. z siedzibą w miejscowości K. ,karę pieniężną w wysokości 16560,00 za przejazd bez zezwolenia pojazdem nienormatywnym na trasie z O. do K.. W decyzji powołano się na protokół z kontroli i zatrzymania pojazdu, stanowiący załącznik decyzji, z którego wynikają stwierdzone przekroczenia dopuszczalnych parametrów pojazdu, będące podstawą do wyliczenia wysokości nałożonej kary. Przekroczenie było wynikiem niewłaściwego rozmieszczenia towaru na naczepie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie uznało, że kara została naliczona prawidłowo a okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości. Fakt, ze dopuszczalna całkowita masa pojazdu nie została przekroczona, nie zwalnia przewoźnika od nieprzekraczania również dopuszczalnych nacisków osi. Kierowca nie wniósł uwag do protokołu kontroli i brak dowodów na to,że kontrola była przeprowadzona nieprawidłowo.
W skardze do sądu B. K. zarzucił decyzji rażące naruszenie prawa : art. 7,8,9 i 11 k.p.a. przez pominiecie okoliczności o zasadniczym znaczeniu, dotyczących przyczyn zaistniałego przekroczenia- fatalnego stanu nawierzchni; art.61 ust.1,ust.2 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym przez błędne przyjęcie, że ładunek nie był prawidłowo rozmieszczony;art.20 ust.4 ustawy o drogach publicznych, który stwierdza, kto powinien być odpowiedzialny za stan drogi oraz art. 2 i art.92 Konstytucji RP przez to, że Państwo wykorzystuje sytuację do karania obywateli a samo nie stwarza warunków do realizacji prawa. Na rozprawie B. K. zarzucił także brak w dacie kontroli przepisów wykonawczych dotyczących procedury ważenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę nie stwierdził naruszenia prawa. Organy trafnie przyjęły, że zatrzymany samochód nie spełniał warunków technicznych i nałożenie kary pieniężnej było zasadne. Brak także podstaw do zakwestionowania wyników kontroli i sposobu jej przeprowadzenia. Kierowca nie zgłosił zastrzeżeń i podpisał protokół kontroli bez uwag. Obciążenie karą pieniężną ma w takim przypadku charakter obligatoryjny w sytuacji gdy doszło do przekroczenia norm na skutek okoliczności zależnych lub zawinionych przez przewoźnika. Przyrządy pomiarowe użyte w czasie kontroli posiadały legalizację. Zarzut braku przepisów wykonawczych do ustawy o miarach nie jest trafny, tym przepisem było zarządzenie nr 40 Prezesa Głównego Urzędu Miar. Z dnia 23 grudnia 1994 r.(Dz. Urz. Miar i Probiernictwa nr 10,poz.26 i nr 5 z 2000,poz.31).