Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 2359/14 odrzucającego skargę M. B. na decyzję S. P. z dnia 21 stycznia 2014 r. nr 22/2014 w przedmiocie zobowiązania do zapłaty kwoty tytułem zwrotu kosztów związanych z usunięciem, przechowywaniem, oszacowaniem i likwidacją pojazdu postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 marca 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. B. na decyzję Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zapłaty kwoty tytułem zwrotu kosztów związanych z usunięciem, przechowywaniem, oszacowaniem i likwidacją pojazdu.
Sąd wskazał, iż pismem z dnia 10 października 2014 r., zatytułowanym "Odwołanie/zaskarżenie", M. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...], którą zobowiązano skarżącego do zapłaty kwoty tytułem zwrotu kosztów związanych z usunięciem, przechowywaniem, oszacowaniem i likwidacją pojazdu.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału VII z dnia 3 października 2014 r. wezwano skarżącego do wskazania, czy jego skarga została wniesiona na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego sygn. akt [...] (którą to sygnaturę wskazano w nagłówku skargi), a jeśli tak, to o wskazanie pełnej nazwy organu i daty wydania decyzji, czy na decyzję Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] - w terminie 7 dni, pod rygorem uznania, że skarga została wniesiona na ww. decyzję Starosty Piaseczyńskiego.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia 13 października 2014 r. skarżący wyjaśnił, iż skarga z dnia 1 października 2014 r., zatytułowana "odwołanie/zaskarżenie", została wniesiona na decyzję Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Należy przez to rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Pominięcie opisanej procedury czyni rozpatrywaną skargę niedopuszczalną i skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi wskazanym przez skarżącego jest decyzja wydana w pierwszej instancji, od której przysługiwało stronie odwołanie zgodnie z art. 127 k.p.a., z którego to prawa skarżący skorzystał. W nadesłanych aktach administracyjnych znajduje się zarówno odwołanie skarżącego od decyzji Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...], jak również decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2014 r. znak: [...], którą organ ten, po rozpatrzeniu odwołania M. B., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Decyzja organu odwoławczego zawierała prawidłowe pouczenie o prawie i terminie jej zaskarżenia do sądu administracyjnego. Pomimo tego skarżący pismem z dnia 1 października 2014 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Starosty Piaseczyńskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...]. Dodatkowo, w piśmie z dnia 13 października 2014 r. skarżący wyraźnie wskazał, iż skarga została wniesiona na decyzję organu pierwszej instancji.