Wniosek w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Gminy K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej Gminy K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Po 845/18 w sprawie ze skargi T. D. i J. D. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Wojewody Wielkopolskiego z [...] lipca 2018 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego i zasądził od organu na rzecz skarżących 697 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Gmina K., zawierając we wniesionym środku zaskarżenia wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu wskazała, że: "wykonanie decyzji w postaci wypłacenia odszkodowania narazi skarżącego na nieodwracalne straty finansowe o znacznej wysokości".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie jest zasadny.

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302), "p.p.s.a.", wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności możliwe jest wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Przyznanie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi odstępstwo od ogólnej reguły wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Przesłanki, jakimi powinien kierować się sąd przy rozstrzyganiu takiego wniosku, w sposób wyczerpujący zostały określone w art. 61 § 3 p.p.s.a., w myśl którego są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony. Wykazanie istnienia tych przesłanek spoczywa na stronie. Gmina K. wprawdzie wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jednak w uzasadnieniu wskazała jedynie, że wypłata odszkodowania narazi ją na nieodwracalne straty finansowe o znacznej wysokości.

Po pierwsze, zaskarżoną decyzją Wojewoda uchylił decyzję organu pierwszej instancji, ustalającą kwotę odszkodowania oraz umorzył postępowanie administracyjne. Jest to orzeczenie korzystne dla skarżącej kasacyjnie Gminy i trudno doszukać się interesu prawnego i faktycznego Gminy we wstrzymaniu wykonania tejże decyzji.

Po drugie, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, już z powodu samego charakteru zaskarżonej decyzji nie jest możliwe uwzględnienie wniosku. Przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być, co do zasady, takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania (por. T. Woś, red., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, str. 295; Z. Kmieciak, glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 1997 r. sygn. SA/Rz 1382/96, OSP 1998, z. 3, poz. 54, t. 1). Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. Charakter kontrolowanej w sprawie decyzji (uchylenie orzeczenia organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania) wyklucza ustalenie takich praw i obowiązków, które mogłyby podlegać wykonaniu, a tym samym nie zachodzi niebezpieczeństwo wystąpienia przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. W ocenie Sądu drugiej instancji wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji w żaden sposób nie zmieni sytuacji prawnej i faktycznej skarżącej kasacyjnie, a w związku z tym nie można mówić o zachodzącym niebezpieczeństwie jej wykonania.

Po trzecie, uzasadnienie wniosku Gminy jest zbyt lakoniczne. W świetle powołanego wyżej art. 61 § 3 p.p.s.a. wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia powinien wskazywać podstawę wstrzymania oraz być należycie uzasadniony, bowiem wykazanie przesłanek wstrzymania spoczywa na stronie. W niniejszej sprawie zabrakło ww. niezbędnych elementów wniosku.

W tej sytuacji, wobec braku przesłanek art. 61 § 3 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 193 p.p.s.a.

Strona 1/1