Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionej podstawy.
Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Wezwanie to, jest niewątpliwie czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie; następne pisma w tej samej sprawie, pochodzące od tego samego podmiotu, nie są wezwaniami w rozumieniu tego przepisu, jak przyjęto już w powołanej przez Sąd I instancji uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Instytucja wezwania, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, podobnie jak wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przewidziane w art. 53 § 1 P.p.s.a., są więc surogatami środków odwoławczych. Nie można zatem instytucji wezwania, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, traktować jak czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, która może być powtarzana wielokrotnie bez ograniczeń. Przyjęcie takiego poglądu pozbawiałoby to działanie znaczenia prawnego, byłoby zaprzeczeniem jego istoty i powodowałoby destabilizację obrotu prawnego, zamiast poprawić bezpieczeństwo tego obrotu. Nie mówiąc już o tym, że takie rozumienie wezwania stawiałoby wnoszących skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w pozycji bardziej uprzywilejowanej niż inne podmioty, wnoszące skargi na podstawie innych przepisów.
Bez znaczenia zaś, jeżeli chodzi o uruchomienie procedury przewidzianej w tymże art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, pozostaje odmienne uzasadnienie takiego wezwania. Powołanie się bowiem przez stronę na naruszenie przez organ odmienny przepisów prawa w poszczególnych pismach, nie zmienia charakteru samego wezwania, które w stosunku do danej, np. uchwały rady gminy, może być przez dany podmiot wniesione tylko raz. Przyjęcie poglądu, że ten sam podmiot może wielokrotnie składać to samo wezwanie do tego samego organu w tej samej sprawie, dotyczącej tej samej uchwały, byłoby sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości wszystkich podmiotów wobec prawa, wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji, jak i z przepisem art. 78 Konstytucji, jak trafnie wskazał już Wojewódzki Sad Administracyjny w Gliwicach za Naczelnym Sądem Administracyjnym. Stąd wniesiona w niniejszej sprawie przez J. C. skarga podlegała odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 182 § 1 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.