Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.O.-S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt: II SA/Wa 2169/16 o odrzuceniu skargi A.O.-S. na pismo Naczelnika Wydziału Zasobów Lokalowych dla Dzielnicy Śródmieście Urzędu Dzielnicy Śródmieście w Urzędzie miasta stołecznego Warszawy z dnia [..] października 2016 r., znak [..] w przedmiocie odpowiedzi na wniosek w sprawie zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
A.O.-S. pismem z dnia 14 listopada 2016 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę "na akt administracyjny - pismo Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy (znak nr [..]) z dnia [..] października 2016 r. w sprawie odmowy zawarcia najmu lokalu" zarzucając naruszenie przepisów § 31 ust. 1, ust. 1 pkt 2, ust. 2 uchwały nr LVIII/1751/2009 Rady m.st. Warszawy z dnia 9 lipca 2009 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy w zw. z art. 618 § 1 k.r.i o. oraz przepisów art. 6,7,8,77 § 1 i 80 k.p.a. Skarżąca wniosła o uchylenie "decyzji" w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt: II SA/Wa 2169/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A.O.-.S., wskazując w uzasadnieniu postanowienia, że przedmiotem zaskarżenia było pismo informujące o uchwale Zarządu Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy z dnia [..] czerwca 2016 r., nr [..], które nie zawierało rozstrzygnięcia, a tym samym nie ma charakteru administracyjnoprawnego. Sąd I instancji wyjaśnił także, że regulacja prawna określona w art. § 31 ust. 1 uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia 9 lipca 2009 r. nr LVIII/1751/2009 nie stanowi dla lokatora podstawy do żądania objęcia kontrolą sądu administracyjnego oświadczenia woli składanego w imieniu dzielnicy m.st. Warszawy, wyrażonego w uchwale jej zarządu. Uchwała taka nie jest uchwałą z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 19990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446) i także nie mogłaby być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.
Od powyższego postanowienia skarżąca wniosła skargę kasacyjną zarzucając:
- naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w zw. z art. 3 § 1 i 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718) oraz art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych poprzez odmowę dokonania kontroli działalności administracji publicznej,
- naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
W związku z powyższymi zarzutami skarżąca kasacyjnie wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz o zasądzenie kosztów postępowania, a także o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Odnosząc się do wniosku skarżącego o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, Naczelny Sąd Administracyjny zastosował w sprawie art. 182 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718) zwanej dalej p.p.s.a., który stanowi, że Naczelny Sąd Administracyjny może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego kończącego postępowanie w sprawie.