Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, , , po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 872/08 o odrzuceniu skargi R. K. na pismo Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia prawa do nieodpłatnego korzystania z zakwaterowania zastępczego postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 872/08, odrzucił skargę R. K. na pismo Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...], w przedmiocie odmowy ustalenia prawa do nieodpłatnego korzystania z zakwaterowania zastępczego.
Postanowienie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
R. K., po otrzymaniu zawiadomienia w sprawie wysokości opłat za korzystanie z internatu wydane na podstawie art. 53 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, pismem z dnia 14 lutego 2008 r., zwrócił się do Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o wydanie decyzji w przedmiocie nieodpłatnego korzystania przez niego z zakwaterowania zastępczego. W uzasadnieniu wskazał, iż w związku z oddelegowaniem go od dnia [...] maja 2004 r. do pełnienia obowiązków sędziego w Wojskowym Sądzie Okręgowym w W., tj. w związku z pełnieniem służby wojskowej poza miejscem stałego zamieszkania, przysługuje mu prawo do zakwaterowania zastępczego w lokalach będących w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. Powołując art. 53 ust. 4a ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wskazał, iż przepis ten przewiduje zwolnienie z opłat za zakwaterowanie tymczasowe w internacie żołnierzy posiadających członków rodziny, o których mowa w art. 26 ust. 2 ustawy. Skarżący podał, że wprawdzie on sam takich członków rodziny nie posiada, jednakże ma on na utrzymaniu inne osoby, pozostając w związku "nieformalnym". Zatem, w jego ocenie przywilej wynikający z treści art. 53 ust. 4a, rodzi nierówność wobec prawa, bowiem koszty utrzymania w internacie żołnierzy posiadających małżonków są takie same, jak żołnierzy ich nieposiadających.
Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. pismem z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] wskazał, że zgodnie z treścią art. 53 ust. 3 pkt 4a ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 41, poz. 398 ze zm.), z opłat za zakwaterowanie tymczasowe w internatach lub w kwaterach internatowych są zwolnieni żołnierze, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 - 3, posiadający członków rodziny, o których mowa w art. 26 ust. 2 ustawy, to jest:
1) małżonek;
2) wspólnie zamieszkałe dzieci własne, przysposobione oraz przyjęte na wychowanie na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego, jak również dzieci małżonka, zwane dalej "dziećmi", do czasu zawarcia związku małżeńskiego, nie dłużej jednak niż do dnia ukończenia dwudziestu pięciu lat życia, chyba że przed tym dniem stały się niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji i nie zawarły związku małżeńskiego.
Skoro zatem skarżący nie posiada wskazanych wyżej członków rodziny, to jest zobowiązany wnosić opłaty za zakwaterowanie w pełnej wysokości.
Ponadto organ stwierdził, iż żaden przepis ustawy nie nakłada na organ obowiązku wydania decyzji administracyjnej w przedmiotowej sprawie, bowiem w ustawie wyraźnie wskazano sytuacje, w których sprawa powinna być załatwiona w takiej formie.