Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 13 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. D., G. D., B. G., T. D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 czerwca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 876/06 o odrzuceniu skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przejęcia na własność Skarbu Państwa nieruchomości ziemskiej postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia
8 czerwca 2006 r. odrzucił skargę H. D., G. D., T. D. i B. G. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] w przedmiocie przejęcia na własność Skarbu Państwa nieruchomości ziemskiej.
W motywach Sąd wskazał, że skarga, wniesiona w imieniu skarżących przez pełnomocnika, nie została opłacona, w związku z czym, na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), podlegała odrzuceniu.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożyła H. D., G. D., B. G. i T. D., reprezentowane przez adwokata, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 221 oraz art. 239 pkt 4 w związku z art. 243 § 1 w związku z art. 245 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, mające istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez odrzucenie skargi z powodu nieuiszczenia wpisu, podczas gdy złożone zostały wnioski o przyznanie skarżącym prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów.
Pełnomocnik skarżących podkreślił, że po wniesieniu skargi skarżące zostały wezwane do usunięcia jej braków formalnych. Po otrzymaniu wezwania złożyły wnioski o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów. Do czasu rozpoznania wniosków Sąd nie mógł odrzucić skargi z uwagi na nieuiszczenie wpisu. W opinii autora skargi kasacyjnej, Sąd powinien rozpoznać wnioski i w razie prawomocnego ich oddalenia wezwać skarżących do uiszczenia wpisu sądowego pod rygorem odrzucenia skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 220 § 1 i § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, które nie zostały opłacone, podlegają odrzuceniu.
W przypadku wniesienia powyższych środków przez adwokata lub radcę prawnego, odrzucenie następuje bez wezwania do uzupełnienia braków formalnych w postaci uiszczenia wpisu (art. 221 ustawy).
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęty został pogląd, iż opłatę sądową można wnieść po złożeniu skargi, jednak przed upływem terminu do jej wniesienia. Po upływie tego terminu skargę wniesioną przez adwokata lub radcę prawnego uznaje się za nieopłaconą. Przerwanie biegu powyższego terminu może nastąpić na skutek złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, jednak tylko wtedy, gdy wniosek ten został złożony w terminie otwartym do uiszczenia opłaty sądowej. Złożenie wniosku po upływie tego terminu nie zmienia faktu, iż skarga, jako nieopłacona, podlega odrzuceniu.
W niniejszej sprawie zaskarżona decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi doręczona została stronom w dniu 3 kwietnia 2006 r. Termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a więc również termin do jej opłacenia, upłynął 4 maja 2006 r. Wnioski o przyznanie prawa pomocy wpłynęły do Sądu w dniu 30 maja 2006 r., a więc po upływie terminu do uiszczenia wpisu. Dodatkowo, należy podkreślić, że postanowieniami z dnia 3 lipca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 876/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącym przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów. Powyższe postanowienia nie zostały zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego i są prawomocne. Skarżące nie zostały więc zwolnione od kosztów sądowych i nie ma do nich zastosowania art. 239 pkt 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.