Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 15 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 3206/15 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia: podjąć zawieszone postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 15 listopada 2017 r., I OSK 1499/16, działając na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zawiesił postępowanie sądowe do czasu podjęcia przez Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnięcia w sprawie o sygn. I OSK 884/17. NSA wskazał, że Sąd I instancji oparł swoją akceptację dla wydanych w niniejszej sprawie decyzji dotyczących stwierdzenia nieważności decyzji o odszkodowaniu za wywłaszczoną nieruchomość w całości, na stwierdzeniu merytorycznego i formalnego związku między rozstrzygnięciem o wywłaszczeniu i o odszkodowaniu. Istnienie takiego powiązania jest usprawiedliwione brzmieniem art. 22 ust. 2 ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (tj. Dz. U. z 1961 r., Nr 18, poz. 94). W skardze kasacyjnej zarzucono Sądowi I instancji działanie przedwczesne i orzeczenie z pominięciem istotnych dla sprawy okoliczności związanych z faktem zaskarżenia decyzji odnoszącej się do rozstrzygnięcia w przedmiocie wywłaszczenia. Ocena zasadności zarzutów skargi kasacyjnej zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia w sprawie o sygn. I OSK 884/17 legalności decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji orzekającej o nieważności aktu wywłaszczeniowego. Prawidłowe jest bowiem stanowisko, potwierdzone uchwałą siedmiu sędziów NSA z 13 listopada 2012 r., I OPS 2/12, że stwierdzenie nieważności decyzji, w oparciu o którą wydano inną przedmiotowo zależną decyzję, może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji zależnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W tym znaczeniu wyrok w sprawie I OSK 884/17 ma prejudycjalne znaczenie dla niniejszego postępowania, albowiem dotyczy nieważności decyzji orzekającej o wywłaszczeniu, która była podstawą do wydania decyzji o odszkodowaniu.
Wyrokiem z 27 lutego 2019 r., I OSK 884/17, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta K. oraz Gminy Miejskiej K. reprezentowanej przez Prezydenta Miasta K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 września 2016 r., IV SA/Wa 3235/15, w sprawie ze skargi Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta K. oraz Gminy Miejskiej K. reprezentowanej przez Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 128 § 1 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") sąd postanowi podjąć postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia, w szczególności, gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania - od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego to postępowanie.
Mając zatem na uwadze, że w niniejszej sprawie przyczyna zawieszenia postępowania ustała wobec wydania przez Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 27 lutego 2019 r. opisanego wyżej wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 w zw. z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.