Dnia 6 lipca 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 marca 2016 r. o sygn. akt III SAB/Lu 3/16 odrzucającego skargę P.B. na bezczynność Marszałka Województwa Lubelskiego w przedmiocie unieważnienia egzaminu państwowego na prawo jazdy postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
P.B. w dniu 16 grudnia 2015 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na bezczynność Marszałka Województwa Lubelskiego w przedmiocie doręczenia zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi dotyczącej egzaminu państwowego na prawo jazdy (sprawa nr [...]).
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III ww. Sądu z dnia 13 stycznia 2016 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do złożenia dowodu wniesienia zażalenia do właściwego organu na niezałatwienie sprawy w terminie.
W wykonaniu powyższego zarządzenia pełnomocnik skarżącego złożył poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię wniosku o doręczenie stronie pisma wydanego w toku postępowania, w którym zwrócił się do Marszałka Województwa Lubelskiego o doręczenie pisma organu wydanego w toku prowadzonego postępowania ze skargi P.M. z dnia 20 października 2015 r. o sposobie rozpatrzenia skargi. Wskazano, że pismo to powinien dostać również P.B. jako strona postępowania, stosownie do art. 68 ust. 1a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami.
Postanowieniem z dnia 9 marca 2016 r. o sygn. akt III SAB/Lu 3/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.). Jeżeli przepisy takich środków nie przewidują, wniesienie skargi jest dopuszczalne dopiero po wezwaniu organu na piśmie do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 i § 4 p.p.s.a.). Wskazany Sąd zauważył, że Kodeks postepowania administracyjnego przewiduje konkretne środki zaskarżenia bezczynności organu. Zgodnie z art. 37 § 1 k.p.a., na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Strona, która chce skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego na bezczynność organu powinna uprzednio skorzystać ze wskazanych środków zaskarżenia przysługujących na drodze administracyjnej.
Z uwagi na powyższe Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skarżący w niniejszej sprawie przed złożeniem skargi do sądu nie wyczerpał środków zaskarżenia w postępowaniu przed organem właściwym, skarga była w związku z tym niedopuszczalna i jako taka podlegała na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. odrzuceniu.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł P.B. Postawił w niej zarzut naruszenia art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w zw. z art. 3 § 2 pkt 9 p.p.s.a. polegające na przyjęciu, że wniesiona skarga podlega odrzuceniu oraz naruszenie art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. polegające na błędnym przyjęciu, że skarżący przed wniesieniem skargi w przedmiotowej sprawie nie wyczerpał wszystkich przysługujących mu środków zaskarżenia.