Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku E. M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia (...) grudnia 2012 r., nr (...) w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Go 190/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wlkp. z dnia (...) grudnia 2012 r., nr (...) w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami.
W dniu 31 maja 2013 r. skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł E. M. wnosząc o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gorzowie Wielkopolskim oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Ponadto w skardze kasacyjnej zawarty został wniosek o wydanie postanowienie o wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku ze względu na trudne do odwrócenia skutki, stosownie do art. 61 §3 P.p.s.a.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje utratę przez skarżącego uprawnień do kierowania pojazdami i w istotny sposób wpłynie na jego sytuację osobistą. Powrót do stanu poprzedniego, czy posiadania uprawnień będzie mógł nastąpić po dłuższym czasie i przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 6 P.p.s.a., wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Wstrzymanie przez sąd, na wniosek skarżącego, wykonania aktu lub czynności na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., jest możliwe jednak również w przypadku, gdy skarżący wniósł skargę kasacyjną od wyroku oddalającego skargę i wystąpił z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Zgodnie bowiem z art. 193 P.p.s.a. jeżeli nie ma szczególnych przepisów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym (zob. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07).
W myśl art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W ocenie Sądu, wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie. Cofnięcie skarżącemu uprawnień do kierowania pojazdami w następstwie wykonania zaskarżonej decyzji nie jest bowiem wystarczające do przyjęcia, że w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Uwzględnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji sprzeciwia się przede wszystkim charakter zawartego w niej rozstrzygnięcia. Celem decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami z powodu przeciwwskazań zdrowotnych jest wyeliminowanie kierowcy pojazdu jako uczestnika ruchu drogowego, który może stworzyć potencjalne zagrożenie w ruchu. W rezultacie, wstrzymanie wykonania takiej decyzji powinno być uzasadnione wyjątkowymi okolicznościami. W przeciwnym wypadku podważałoby to istotę i cel utraty uprawnienia do kierowania pojazdami. Takie szczególne okoliczności w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą i nie zostały przez skarżącego zasygnalizowane. Nie może o nich przesądzać zarzut wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa, gdyż na obecnym etapie postępowania sąd administracyjny nie może badać jej legalności. Kwestia zgodności z prawem zaskarżonej decyzji rozstrzygnięta zostanie przez Sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie sądowe.
Z tych względów na podstawie art. 61 § 3 i § 5 oraz 193 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.