Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1243/06 o odrzuceniu skargi M. T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2006 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia uchylić zaskarżone postanowienie
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, pismem z dnia 20 maja 2006 roku (data nadania pisma w Urzędzie Pocztowym) skarżący M. T. wniósł za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego skargę na decyzję ww. organu z dnia [...] kwietnia 2006 r., w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia.
Następnie pismem z dnia 4 lipca 2006 roku, doręczonym skarżącemu w dniu 10 czerwca 2006 roku (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy) Sąd wezwał stronę do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 240 złotych, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
W niniejszej sprawie termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upłynął dnia 17 lipca 2006 roku. Z rejestru opłat sądowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wynika natomiast, iż skarżący dokonał przelewu wymaganej kwoty na konto bankowe Sądu w dniu 18 lipca 2006 roku, czyli po upływie terminu wskazanego w wezwaniu.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz., 1270 ze zm.), Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił odrzucić skargę jako nieopłaconą. Jednocześnie na podstawie art. 232 § 1 ust 1 lit a wyżej cyt. ustawy Sąd orzekł o zwrocie w całości uiszczonego przez stronę wpisu sądowego.
Na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2006 r. M. T. złożył skargę kasacyjną, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Pełnomocnik skarżącego zarzucił Sądowi I instancji naruszenie art. 220 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez przyjęcie, że wpis od skargi skarżący uiścił po terminie w sytuacji, gdy polecenie przelewu złożył w banku do realizacji na 7 dzień od daty otrzymania wezwania. Jako dowód w sprawie do skargi kasacyjnej załączono zaświadczenie z banku potwierdzające złożenie dyspozycji przelewu w dniu 14 lipca 2006 r. Skarżący powołał się również na postanowienie NSA z dnia 12.05.2005, FSK 1403/04.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Należy co do zasady podzielić pogląd wyrażony w przywołanym w skardze kasacyjnej postanowieniu NSA z dnia 12.05.2005 r. (sygn. akt FSK 1403/04, ONSAiWSA 2006/1/10), iż w przypadku uiszczenia wpisu na rachunek bankowy datą uiszczenia opłaty jest data przyjęcia polecenia przelewu przez bank, w którym zlecający przelew ma rachunek z kwotą wystarczającą na pokrycie wpisu.
W sprawie niniejszej skarżący przedstawił zaświadczenie z Banku Spółdzielczego w P. z dnia 1 września 2006 r., z którego wynika, iż w dniu 14 lipca 2006 r. wydał on dyspozycję przelewu na dzień 17 lipca 2006 r., który z winy pracownika banku został wykonany dzień później tj. 18 lipca 2006 r. Dyspozycja przelewu (polecenie przelewu), którą w przypadku tej sprawy można uznać za równoznaczną z przyjęciem przelewu przez bank, została wydana przez skarżącego bankowi w terminie wyznaczonym przez Sąd na wniesienie wpisu od skargi. W takiej sytuacji należy przyjąć, iż wpis od skargi został przez skarżącego uiszczony w terminie.
Mając powyższe na uwadze zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2006 r. należało uchylić jako oparte na błędnych ustaleniach faktycznych.
Z tego względu na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 182 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji.