Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku A. M. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2017 r., sygn. akt I OSK 1706/16 w sprawie ze skargi A. M. na uchwałę Rady Miasta Przeworska z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłat na cmentarzu komunalnym postanawia odrzucić wniosek
Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2017 r., sygn. akt I OSK 1706/16, Naczelny Sąd Administracyjny w pkt 1. uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 111/16, w sprawie ze skargi A. M. na uchwałę Rady Miasta Przeworska z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłat na cmentarzu komunalnym, z wyłączeniem części dotyczącej stwierdzenia nieważności § 1 pkt 9 i 10 zaskarżonej uchwały i oddalił skargę kasacyjną w tym zakresie; w pkt 2. oddalił skargę w pozostałym zakresie; w pkt 3. odstąpił od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego w całości.
A. M., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wystąpił z wnioskiem o uzupełnienie i uszczegółowienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego tj.:
1. doprecyzowanie uzasadnienia w zakresie wykładni przepisu 7 ust. 2 oraz 7 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. 1959 nr 11 poz. 62);
2. podania przyczyn sprzeczności uzasadnienia z orzeczeniem zawartym w wyroku. Zgodnie z uzasadnieniem ,,(...) przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do chowania zwłok w grobach murowanych przeznaczonych do pomieszczenia zwłok więcej niż jednej osoby, a także do chowania urn zawierających szczątki ludzkie powstałe w wyniku spopielenia zwłok (...)" tym samym wymóg wnoszenia zastrzeżenia przeciw ponownemu użyciu grobu i wniesienia opłaty również nie ma zastosowania, a Sąd uznał za zgodny z prawem punkt 8 uchwały: "8. Przedłużenie umowy na dalsze 30 lat wymaga ponownego uiszczenia opłaty 30-letniej (w roku kalendarzowym, w którym wygasa ważność poprzedniej opłaty), w celu zapobiegnięcia jego ponownemu użyciu." który nakłada obowiązek uiszczania opłaty o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o cmentarzach dla wszystkich rodzajów grobów w tym również dla tych wyłączanych na podstawie art. 7 ust.3 ww. ustawy;
3. uzupełnienie wyroku o uzasadnienie faktyczne i prawne pominięte w uzasadnieniu wyroku dotyczące zarzutów przedstawionych podczas postępowania i wskazanych dodatkowo w odpowiedzi na skargę kasacyjną punkt 2.
4. uzupełnienie wyroku o uzasadnienie faktyczne i prawne pominięte w uzasadnieniu wyroku dotyczące zarzutów przedstawionych podczas postępowania i wskazanych dodatkowo w odpowiedzi na skargę kasacyjną w punkcie 3 i 4.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Przesłanką uzupełnienia wyroku jest więc pominięcie w sentencji rozstrzygnięcia o części skargi lub niezamieszczenie przez Sąd dodatkowego orzeczenia, które powinien był zamieścić z urzędu.
Brzmienie cytowanego przepisu jednoznacznie wskazuje na to, że uzupełnić można tylko sentencję wyroku, a nie jego uzasadnienie. W szczególności nie można żądać uzupełnienia treści uzasadnienia wyroku, przez zamieszczenie w nim określonych - żądanych przez stronę postępowania - kwestii, bowiem takie działanie w istocie zmierza nie do uzupełnienia, lecz do zmiany uzasadnienia przez zamieszczenie w nim wskazanych przez stronę okoliczności.
Przechodząc od rozważań ogólnych na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 stycznia 2017 r. zawiera wszystkie wymagane prawem elementy, ponieważ rozstrzyga o całości skargi A. M., przez uchylenie zaskarżonego wyroku z wyłączeniem części dotyczącej stwierdzenia nieważności § 1 pkt 9 i 10 zaskarżonej uchwały i oddalenie skargi kasacyjnej w tym zakresie; oddalenie skargi w pozostałym zakresie oraz odstąpienie od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego w całości.
Analiza wniosku o uzupełnienie tego wyroku wskazuje, że skarżący w istocie zmierza do uzupełnienia jego uzasadnienia o określone przezeń treści (k. 270-271 akt sądowych). W świetle art. 157 § 1 p.p.s.a. tego rodzaju żądanie jest niedopuszczalne (postanowienie NSA z 10.3.2008 r., II OZ 1361/07, Lex 348205; postanowienie SN z 4.4.1974 r. PZ 16/74, Lex 14250, akceptowane przez B. Dautera w: B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wolters Kluwer 2016, uw. 4 do art. 157; M. Jagielska, J. Jagielski, R. Stankiewicz, M. Grzywacz w: red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, C.H. Beck 2015, s. 642, nb 5,6 i przywołane postanowienia NSA).
Mając na względzie powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 193 p.p.s.a.