Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 6 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Bd 1127/18 o odrzuceniu skargi K.B. na czynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie powiadomienia o prowadzeniu konsultacji społecznych postanawia oddalić skargę kasacyjną.
K.B. pismem z dnia 29 sierpnia 2018 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na działania Prezydenta Miasta [...], polegające na naruszeniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1023 ze zm.), poprzez nieumieszczenie stosownego obwieszczenia o rozpoczęciu konsultacji społecznych. Skarżący wskazał, że w przypadku konsultacji społecznych dotyczących Gminnego Programu Rewitalizacji dla Miasta [...] obwieszczenie znalazło się tylko w internecie, natomiast zabrakło pierwszego przypadku wskazanego w w/w przepisie. W jego ocenie niewystarczające jest podanie informacji wyłącznie na stronach internetowych oraz umieszczenie ogłoszenia w jednej z gazet lokalnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 6 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Bd 1127/18 odrzucił skargę.
W uzasadnieniu postanowienia podał, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm., dalej w skrócie "P.p.s.a."), skarga podlega odrzuceniu, jeżeli z innych przyczyn (innych niż wskazane w art. 58 § 1 pkt 1-5a) jej wniesienie jest niedopuszczalne. Przez dopuszczalność skargi sensu stricto należy rozumieć zarówno jej przesłanki przedmiotowe, tj. określenie, od jakiego rodzaju form działalności organów administracji publicznej przysługuje skarga, jak i podmiotowe, tj. określenie, jakim podmiotom przysługuje legitymacja do jej wniesienia.
Wskazał, że z przepisów art. 1 i art. 2 P.p.s.a. wynika, że sądy administracyjne są powołane wyłącznie do rozpoznawania spraw sądowoadministracyjnych, tj. spraw z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz innych przewidzianych ustawami szczególnymi. Następnie Sąd pierwszej instancji powołał treść art. 3 § 2, 2a i 3 P.p.s.a., które określają, jakie rodzaje działalności administracji publicznej podlegają kognicji sądów administracyjnych.
Podkreślił, że przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest czynność Prezydenta Miasta Bydgoszczy polegająca na powiadomieniu o prowadzeniu konsultacji społecznych. Stwierdził, że powiadomienie takie nie przybiera postaci decyzji, ani też postanowienia, nie jest więc zaskarżalne na mocy art. 3 § 2 pkt 1-3 P.p.s.a. Należy zatem rozważyć, czy powiadomienie o prowadzeniu konsultacji społecznych jest aktem lub czynnością podlegającym kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Jak słusznie podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych, inny akt lub czynność, o których mowa w tym przepisie, aby mogły podlegać kognicji sądu administracyjnego, powinny ustalać, stwierdzać, potwierdzać (lub nie) obowiązki określone przepisami prawa administracyjnego. Oznacza to, że rozstrzygnięcie administracyjne nakłada na stronę postępowania administracyjnego obowiązek określonego zachowania, który to obowiązek powinien być wyrażony precyzyjnie, bez niedomówień i możliwości interpretacji. Musi więc istnieć związek między ustaleniem, bądź potwierdzeniem określonego obowiązku lub uprawnienia (lub ich odmową) a możliwością realizacji takiego uprawnienia, czy obowiązku wynikającego z przepisu prawa (por. postanowienie NSA z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. akt I OSK 194/12).