Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 186/14 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej [...] na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania administracyjnego postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić Wojewodzie [...] ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie cały uiszczony wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 (słownie: sto) złotych.
Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 186/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej [...] na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania administracyjnego w pkt 1 uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji, w pkt 2 określił, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane oraz w pkt 3 zasądził od Wojewody [...] na rzecz skarżącej Gminy Miejskiej [...] kwotę 340 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Wojewoda [...], działając przez profesjonalnego pełnomocnika.
Pismem procesowym z dnia 17 lutego 2016 r. Wojewoda [...] cofnął skargę kasacyjną od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie i wniósł o umorzenie postępowania wszczętego tą skargą.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako "P.p.s.a.") skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten na mocy art. 193 P.p.s.a. ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 P.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego kasacyjnie w sytuacji, gdy cofnięcie takiego środka zaskarżenia spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z wymienionych w art. 183 § 2 P.p.s.a. przesłanek nieważności postępowania, jak również że cofnięcie zmierza do obejścia prawa. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu od skargi kasacyjnej orzeczono w pkt 2 sentencji na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.