Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej Legionowo od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 3053/13 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej Legionowo na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odsetek od niewypłaconego odszkodowania postanawia: 1. umorzyć postępowanie kasacyjne, 2. zwrócić Gminie Miejskiej Legionowo - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - cały uiszczony wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 (sto) złotych.
Wyrokiem z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 3053/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miejskiej Legionowo na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odsetek od niewypłaconego odszkodowania.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Gmina Miejska Legionowo, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika.
Pismem z dnia 9 lutego 2016 r. Gmina Miejska Legionowo cofnęła wniesioną skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a.") skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 P.p.s.a.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 P.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 20 czerwca 2008 r., sygn. akt II FSK 575/07 - Lex nr 479000; z 27 czerwca 2008 r., sygn. akt II FSK 573/07 - Lex 475575; z 23 września 2010 r., sygn. akt I OSK 1517/10 - Lex 741557).
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z przesłanek nieważności postępowania wymienionych w art. 183 § 2 P.p.s.a., jak również że cofnięcie zmierza do obejścia prawa. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz art. 232 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.