Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Gorlice od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 586/13 odrzucającego skargę Burmistrza Miasta Gorlice na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia [...] marca 2013 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 29 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 586/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę Burmistrza Miasta Gorlice na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia [...] marca 2013 r. wydane w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia.
Postanowienie to zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. stwierdziło niedopuszczalność zażalenia M.R. na postanowienie Burmistrza Miasta Gorlice z dnia [...] stycznia 2013 r. o ustaleniu wysokości kosztów związanych z realizacją wniosku strony o udostępnienie informacji publicznej.
Na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie złożył Burmistrz Miasta Gorlice.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przedmiotowa skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie jako "P.p.s.a.", albowiem skarżący organ nie ma legitymacji do jej wniesienia w tym postępowaniu. Zdaniem Sądu Burmistrz Miasta Gorlice nie posiada interesu prawnego we wniesieniu skargi, o jakim mowa w art. 50 § 1 P.p.s.a. Burmistrz w tym postępowaniu występuje jako organ załatwiający sprawę w pierwszej instancji. W tej sytuacji Sąd uznał, że za niedopuszczalną należy uznać sytuację, w której w zależności od etapu postępowania, gmina może występować w różnej pozycji - raz organu załatwiającego sprawę, a raz jako strona postępowania. Zatem, w ocenie Sądu, skoro Burmistrz Miasta Gorlice występuje w sprawie jako organ administracji publicznej, to jego interes prawny ma charakter wyłącznie faktyczny wyrażający się w obowiązku rozpatrzenia sprawy administracyjnej co do istoty.
Od powyższego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę kasacyjną wywiódł Burmistrz Miasta Gorlice zaskarżając je w całości. Postanowieniu temu zarzucono naruszenie, w trybie art. 174 pkt 2 P.p.s.a., przepisu postępowania, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to naruszenie art. 50 § 1 P.p.s.a. polegające na niewłaściwym przyjęciu, iż Burmistrz Miasta Gorlice jako organ jednostki samorządu terytorialnego spełniając powierzoną mu przepisami prawa administracyjnego rolę organu administracji publicznej, nie posiada interesu prawnego w danej sprawie, którą rozstrzyga orzekając w przewidzianej prawem formie, kiedy to w rzeczywistości z uwagi na treść postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia [...] marca 2013 r., w którym to, zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną, doszło do błędnej wykładni art. 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), interes Burmistrza Miasta Gorlice przejawia się w tym, że działa on niejako we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie mu uprawnienia, tym samym Sąd winien był, sprawując kontrolę legalności, zastosować środek określony w ustawie i uchylić zaskarżoną decyzję na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a.