Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. Ś. i K. Ś. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 lipca 2007 r., sygn. akt II SA/Kr 881/05 o odrzuceniu skargi M. S. i K. Ś. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zajęcia nieruchomości postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 27 lipca 2007 r. odrzucił skargę M.Ś. i K. Ś. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zajęcia nieruchomości w celu przeprowadzenia kanalizacji sanitarnej. W uzasadnieniu wyjaśnił, że postępowanie sądowoadministracyjne zostało wszczęte na skutek skargi M.Ś. i K. Ś. , wniesionej i podpisanej przez adwokata T. Z., substytuta pełnomocnika skarżących adwokata B. F. Do skargi dołączono udzielone przez adwokata B. F. pełnomocnictwo substytucyjne dla T. Z. do reprezentowania M.Ś. i K. Ś. w sprawie decyzji o numerze [...] przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie oraz w instancjach właściwych w sprawie, z pominięciem pełnomocnictwa głównego. Zarządzeniem z dnia 24 kwietnia 2007 r. adwokat B. F. został wezwany do nadesłania pełnomocnictwa do występowania przed WSA w Krakowie w imieniu K. Ś., zaś wydanym na rozprawie zarządzeniem z dnia 6 czerwca 2007 r. Sąd wezwał go do przedłożenia takiego pełnomocnictwa udzielonego przez B. Ś., w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. W odpowiedzi na wezwania adwokat B. F. przedstawił nieopatrzone datą pełnomocnictwa zawierające umocowanie do reprezentowania K. Ś. i M. Ś. przed WSA w Krakowie, w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody M., sygn. akt II SA/Kr 881/05, oraz w instancjach właściwych w tej sprawie, jak również w postępowaniu egzekucyjnym. Sąd I instancji wskazał, że przedłożone przez adwokata B. F. pełnomocnictwa udzielone przez K. Ś. i M. Ś. zostały udzielone po złożeniu skargi i po upływie terminu do jej wniesienia, o czym świadczy podana w ich treści sygnatura sprawy sądowoadministracyjnej. Jednocześnie podkreślił, że w myśl art. 37 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. - dalej ustawa P.p.s.a.), formą właściwą dla pełnomocnictwa jest forma pisemna. W tej sytuacji należało uznać, że mimo wezwania pełnomocnik skarżących nie przedłożył w terminie pełnomocnictw do wniesienia skargi, zatem wniesiona skarga dotknięta jest brakiem formalnym i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy P.p.s.a.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożyli K. Ś. i M. Ś., reprezentowani przez adwokata B. F., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, jak również zasądzenie od Wojewody M. zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucili naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) naruszenie art. 37 § 1 ustawy P.p.s.a., poprzez nieuzasadnione przyjęcie, że formą przewidzianą dla pełnomocnictwa uprawniającego jest wyłącznie forma pisemna,
2) naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy P.p.s.a., poprzez przyjęcie, że strona nie uzupełniła w terminie braków formalnych skargi.
W uzasadnieniu autor skargi kasacyjnej wskazał, że zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego czynność udzielenia pełnomocnictwa nie jest obwarowana żadnymi wymogami co do formy. Dokument, o którym mowa w art. 37 § 1 ustawy P.p.s.a., stanowi jedynie potwierdzenie dokonania czynności udzielenia pełnomocnictwa. Zdaniem pełnomocnika skarżących, dla zachowania wymogów wynikających z ustawy P.p.s.a. wystarczające jest pisemne potwierdzenie udzielenia pełnomocnictwa, przy czym nie ma znaczenia, kiedy nastąpiło podpisanie dokumentu potwierdzającego.