Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 1316/11 w sprawie ze skarg Miasta P., Prezydenta Miasta P. wykonującego zadania starosty i Dyrektora Izby Skarbowej w P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego postanawia: 1. umorzyć postępowanie kasacyjne, 2. zwrócić Dyrektorowi Izby Skarbowej w P., ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej.
Dyrektor Izby Skarbowej w P. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 1316/11 w sprawie ze skarg Miasta P., Prezydenta Miasta P. wykonującego zadania starosty i Dyrektora Izby Skarbowej w P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego.
Pismem z dnia 28 grudnia 2011 r. pełnomocnik Dyrektora Izby Skarbowej w P. cofnął w jego imieniu wniesioną skargę kasacyjną, wskazując na zawarte w tej sprawie porozumienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 p.p.s.a.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 p.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego wyroku wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 20 czerwca 2008 r. sygn. akt II FSK 575/07 - Lex nr 479000; z dnia 27 czerwca 2008 r. sygn. akt II FSK 573/07 - Lex 475575; z dnia 23 września 2010 r. sygn. akt I OSK 1517/10 - Lex 741557).
W rozpoznawanej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z przesłanek nieważności postępowania wymienionych w art. 183 § 2 p.p.s.a., dlatego Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż dopuszczalne jest cofnięcie skargi kasacyjnej w tej sprawie.
Skoro cofnięcie skargi kasacyjnej oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego, to postępowanie takie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 p.p.s.a.
O zwrocie wpisu od skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.