Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Z. T. o wykładnię postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I OSK 2014/11 w sprawie ze skargi Z. T. na rozkaz personalny Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) grudnia 1986 r., nr (...) w przedmiocie zwolnienia ze Służby Bezpieczeństwa postanawia: odmówić wykładni postanowienia
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I OSK 2014/11 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę Z. T. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. akt I OSK 1158/11 w sprawie ze skargi Z. T. na rozkaz personalny Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) grudnia 1986 r., nr (...) w przedmiocie zwolnienia ze Służby Bezpieczeństwa.
W uzasadnieniu postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie występują podstawy wznowienia postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 10 grudnia 2011 r. Z. T. zwrócił się o dokonanie wykładni uzasadnienia postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I OSK 2014/11.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o dokonanie wykładni postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I OSK 2014/11 nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem omawiane orzeczenie nie budzi wątpliwości co do jego treści.
W myśl art. 158 w zw. z art. 166 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", Sąd, który wydał postanowienie rozstrzyga w formie postanowienia wątpliwości co do jego treści. Należy wskazać, że wykładnia postanowienia, której podlega zarówno sentencja postanowienia, jak i jego uzasadnienie, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy zachodzą wątpliwości co do treści postanowienia i gdy jest ono sformułowane w sposób niejasny. Podkreślić dodatkowo należy, że wykładnia treści postanowienia może zmierzać jedynie do usunięcia istniejących wątpliwości, nie może natomiast prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia zawartego w sentencji postanowienia, czy reinterpretacji uzasadnienia albo jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania.
Należy stwierdzić, że zarówno sentencja, jak i uzasadnienie ww. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego nie budzą wątpliwości powodujących konieczność dokonania wykładni. W sprawie niniejszej uzasadnienie postanowienia w sposób jasny i czytelny wskazuje przyczyny odrzucenia skargi o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego. Tym samym brak jest jakichkolwiek przesłanek dokonywania wykładni przedmiotowego postanowienia. Z kolei z treści wniosku Z. T. o wykładnię postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2011 r. wynika, że skarżący de facto nie zgadza się z zapadłym rozstrzygnięciem i wnosi o zawarcie w nim dodatkowych twierdzeń, istotnych jego zdaniem dla sprawy. Wniosek o wykładnię nie może jednak, zmierzać do zmiany podjętego w sprawie rozstrzygnięcia, ani do poszerzenia zapadłego rozstrzygnięcia o dodatkowe elementy. Instytucja z art. 158 P.p.s.a. nie służy również do wyjaśnienia stronie zasad stosowania przepisów prawa i ewentualnych co do nich wątpliwości.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie przepisu art. 158 w zw. z art. 166 i 193 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.