Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 1 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej w sprawie ze skargi kasacyjnej M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 131/15 w sprawie ze skargi [...] S.A. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia: pozostawić wniosek bez rozpoznania.
Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi [...] S.A. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, uchylił zaskarżoną decyzję ( pkt 1 wyroku); stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku (pkt 2 wyroku); zasądził od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz [...] S.A. kwotę 440 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 3 wyroku).
W skardze kasacyjnej M.K. zaskarżyła powyższy wyrok w całości, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 145 § 1 ust. 1 lit. c p.p.s.a. polegające na uwzględnieniu skargi [...] S.A. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], dalej decyzja, w sytuacji, w której w/w decyzja organu nadzorczego nie naruszała art. 7, art. 77 § 1 w zw. z art. 10 k.p.a., tj. błędnym uznaniu przez Sąd I instancji, że Minister Infrastruktury i Rozwoju niesłusznie zaniechał ustalenia czy podmiot niebędący właścicielem linii elektroenergetycznej powinien brać udział w postępowaniu dotyczącym decyzji administracyjnej związanej z realizacją owej linii;
2) art. 3 § 1 i art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 107§ 3 k.p.a., polegające na tym, że Sąd I instancji w wyniku niewłaściwej kontroli legalności działalności administracji publicznej nie zastosował środka określonego w ustawie - art. 151 p.p.s.a. pomijając fakt, że decyzja wydana przez organ nadzorczy zawierała obszerne uzasadnienie faktyczne, w szczególności wskazywała ustalenie stron postępowania.
W oparciu o powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji oraz zasądzenie od [...] S.A. z siedzibą w R. na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Rozprawa przed Naczelnym Sądem Administracyjnym odbyła się w dniu 8 czerwca 2017 r. Przewodniczący zamknął rozprawę i po naradzie oznajmił stronom, że orzeczenie ogłoszone zostanie w dniu 13 czerwca 2017 r. o godz. 12.00 w sali E.
W dniu 13 czerwca 2017 r., tj. w dniu ogłoszenia orzeczenia, Naczelny Sąd Administracyjny zamkniętą rozprawę otworzył na nowo. Przewodniczący stwierdził, że w dniu 8 czerwca 2017 r. wpłynęło pismo pełnomocnika skarżącej kasacyjnie M.K. o cofnięciu skargi i umorzeniu postępowania oraz, że pismo to omyłkowo nie zostało przekazane do akt sprawy przed zamknięciem rozprawy w dniu 8 czerwca 2017 r.
Wobec powyższego, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił odroczyć rozprawę i wezwać pełnomocnika skarżącej kasacyjnie do udzielenia informacji czy pismo z dnia 7 czerwca 2017 r. dotyczy cofnięcia skargi, czy skargi kasacyjnej. Sąd zakreślił termin 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania.
Pismem z dnia 14 czerwca 2017 r. sekretariat Wydziału I Izby Ogólnoadministracyjnej Naczelnego Sądu Administracyjnego zwrócił się do pełnomocnika skarżącej kasacyjnie o udzielenie w/w informacji. Przesyłka została odebrana osobiście przez pełnomocnika skarżącej kasacyjnie w dniu 22 czerwca 2017 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru).