Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku S. i Z. F. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej S. i Z. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 225/13 oddalającego skargę S. i Z. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń postanawia: 1. uchylić postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt I OSK 2117/13 2. wstrzymać wykonanie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...].
Wyrokiem z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 225/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę skarżących na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S.z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń otrzymywanych w związku ze sprawowaniem pieczy zastępczej nad małoletnimi.
W skardze kasacyjnej od tego wyroku skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazali, że w sytuacji wykonania ww. decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody polegające na prowadzeniu egzekucji, co z kolei może spowodować, że skarżący zostaną pozbawieni środków koniecznych do zapewnienia utrzymania małoletnich, nad którymi sprawują piecze jako rodzina zastępcza.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt I OSK 2117/13 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu postanowienia Sąd podniósł, iż skarżący nie przedstawili żadnych argumentów na poparcie swojego wniosku, a jedynie wskazali ogólnie, że ewentualna egzekucja może mieć negatywne konsekwencje w sferze utrzymania małoletnich, dla których są rodziną zastępczą. Nie wskazali m.in. wysokości swoich dochodów oraz przeciętnych kosztów utrzymania siebie i małoletnich. Dane te mogłyby posłużyć sądowi do oszacowania, czy szkoda, na zagrożenie która powołują się skarżący, ma charakter znaczący, a co za tym idzie czy spełnia przesłankę ustawową udzielenia ochrony tymczasowej. Nie każda bowiem szkoda wywołana koniecznością zwrotu świadczeń będzie miała znaczące rozmiary. W przypadku niekompletności uzasadnienia wniosku sąd nie dysponuje pełnym obrazem sytuacji majątkowej, mogącym służyć do oceny charakteru szkody i samego jej zaistnienia. Dodatkowo Sąd wskazał, że z istoty świadczeń pieniężnych wynika możliwość (nawet po dokonaniu egzekucji) ich zwrotu w przypadku uwzględnienia skargi kasacyjnej. Łącząc natomiast ten wniosek z charakterem udzielenia ochrony tymczasowej wskazać należy, że jako środek tylko doraźny, tzn. rozciągający się do czasu rozpoznania sprawy przez sąd, niejako obliguje skarżących do wykazania, że wykonanie decyzji narazi ich na trudne do odwrócenia skutki lub znaczną szkodę w tym stosunkowo krótkim czasie (do momentu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy i ewentualnego zwrotu nietrafnie wyegzekwowanej sumy), czego nie uczynili.
Wnioskiem z dnia 19 listopada 2013 r. skarżący po raz kolejny zwrócili się o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przedstawiając jednocześnie koszty utrzymania siebie i małoletnich.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po oddaleniu skargi, skarżący, który wniósł skargę kasacyjną może wystąpić z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji (por. uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007 r., I GPS 1/07, ONSAiWSA z 2007 r., nr 4, poz.77).
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.