Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 8 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Gminy [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w sprawie ze skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 871/12 w sprawie ze skargi Gminy [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 871/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Gminy [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
W skardze kasacyjnej Gmina [...] (dalej skarżąca) wniosła o wstrzymanie zaskarżonej decyzji Wojewody [...] z [...] 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] 2012 r.).
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podkreśliła, że wykonanie decyzji wiąże się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wskazała, że wykonanie decyzji z [...] 2012 r., spowoduje utratę prawa własności nieruchomości skarżącej i ujawnienie nowego właściciela w księdze wieczystej, która to zmiana kwalifikowana winna być jako "istotna". Przez nabycie praw własności do przedmiotowej nieruchomości przez D. M. i F. G. (dalej uczestnicy), będą mieli realną możliwość zbycia nieruchomości na rzecz osób trzecich, a także ustanowienia na nieruchomości ograniczonych praw rzeczowych (np. hipoteki), co -zdaniem skarżącej- może spowodować skutki niemożliwe do odwrócenia w przypadku uwzględnienia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po oddaleniu skargi, skarżący, który wniósł skargę kasacyjną, może wystąpić z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji (uchwała składu siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 kwietnia 2007 r., I GPS 1/07, ONSAiWSA z 2007 r., nr 4, poz. 77).
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji powyższego przepisu wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, a sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana. Jest to wyjątek od zasady, w myśl której wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności (postanowienie NSA z: 1.10.2013 r., I OSK 2169/13; 24.9.2013 r., II OZ 788/13; 19.9.2013 r., II FSK 1316/12; 12.9.2012 r., II OSK 2015/13, cbosa).
We wniosku skarżąca podniosła, że wstrzymanie wykonania decyzji jest uzasadnione z uwagi na to, że przez nabycie praw właścicielskich uczestnicy postępowania będą mieli realną możliwość zbycia nieruchomości na rzecz osób trzecich, a także ustanowienia na nieruchomości ograniczonych praw rzeczowych, co może spowodować skutki niemożliwe do odwrócenia.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, możliwość zbycia atrakcyjnie położonej nieruchomości przez uczestników postępowania jest wystarczająca, by uznać, że mamy do czynienia z niebezpieczeństwem powstania trudnych do odwrócenia skutków, to jest takich skutków prawnych lub faktycznych, które raz powstałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienia NSA z: 26.9.2013, II FZ 718/13; 27.6.2013, I OZ 531/13; 28.10.2011 r., I OZ 811/11, cbosa)
W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny, mając na względzie treść art. 61 § 3 w związku z art. 193 ppsa postanowił jak w sentencji postanowienia