Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 652/14 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej K. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania administracyjnego zakończonego decyzją o ustaleniu odszkodowania postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić Wojewodzie [...] - ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - uiszczony wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 (sto) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 21 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 652/14, po rozpoznaniu skargi Gminy Miejskiej K. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania administracyjnego zakończonego decyzją o ustaleniu odszkodowania na rzecz U. J., uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Starosty K. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...].
Od powyższego wyroku Wojewoda [...], reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, złożył skargę kasacyjną, w której zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez błędne przyjęcie, że organ naruszył art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. Nr 267, poz. 2251) w związku z brzmieniem art. 262 § 1 k.p.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie tych przepisów jako podstawy obciążenia Gminy Miejskiej K. kosztami postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania w trybie przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych za nieruchomość oznaczoną jako działka ewidencyjna nr [...] obr. [...] , jedn. ewid. [...], co skutkowało uchyleniem postanowienia organu I i II instancji;
2. art. 22 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w związku z art. 3 ust. 2 ustawy o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego przez błędną ich wykładnię polegającą na uznaniu, że powyższe przepisy nie stanowią podstawy obciążenia Gminy Miejskiej K. kosztami postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania w trybie przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (w postaci kosztów sporządzenia operatów szacunkowych).
W związku z powyższymi zarzutami skarżący kasacyjnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.
Pismem procesowym z dnia 10 grudnia 2014 r. pełnomocnik Wojewody [...] cofnął wniesioną skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a.") skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Sąd uznaje cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 P.p.s.a.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 P.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od zarzutów skargi kasacyjnej.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzą jakiekolwiek z wymienionych w art. 183 § 2 P.p.s.a. przesłanek nieważności postępowania, jak również że cofnięcie zmierza do obejścia prawa. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
O zwrocie wpisu od skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.