Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie NSA Irena Kamińska Sędzia del. WSA Marzenna Linska- Wawrzon (spr.) Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2006 sygn. akt I SA/Wa 15/06 w sprawie ze skargi J. P. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 8 września 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. P. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Postanowieniem z dnia [...], Minister Infrastruktury utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...], odmawiające podjęcia zawieszonego postanowieniem z dnia [...] postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w R. z dnia [...] maja 1962 r., nr [...] o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w gminie Zalesie. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż nie ustały przyczyny, dla których zawieszono postępowanie, a zatem brak jest podstaw do jego podjęcia (art. 97 § 2 kpa). J. P. nie przedstawiła postanowień sądu stwierdzających nabycie spadku przez następców prawnych po wszystkich współwłaścicielach wywłaszczonej nieruchomości. Rozstrzygnięcie sądu w sprawie stwierdzenia praw spadkowych po współwłaścicielach przedmiotowej nieruchomości jest zagadnieniem prejudycjalnym dla rozpatrzenia sprawy o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w R. z dnia [...] maja 1962 r., gdyż organ ma obowiązek umożliwienia czynnego udziału w sprawie wszystkim stronom postępowania.
Na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła J. P., zarzucając naruszenie prawa materialnego i procesowego, w tym art. 97 § 1 pkt 4 kpa w zw. z art. 100 § 2 kpa, art. 97 § 2 kpa oraz art. 107 § 3 kpa w zw. z art. 209 kc, poprzez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. W skardze podniosła, iż nie ma możliwości ustalenia wszystkich spadkobierców byłych współwłaścicieli z uwagi na podeszły wiek.
Minister Transportu i Budownictwa wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał argumenty wskazane w zaskarżonym postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę, zważył co następuje. Postanowieniem z dnia [...] Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa zawiesił postępowanie administracyjne w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w R. z dnia [...] maja 1962 r. Przesłanką zawieszenia postępowania była konieczność ustalenia następców prawnych byłych współwłaścicieli wywłaszczonej nieruchomości położonej w gminie Zalesie. Stosownie do treści art. 100 § 1 kpa organ administracji publicznej, który zawiesi postępowanie z przyczyny określonej w art. 97 § 1 pkt. 4 k.p.a. - wystąpi do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, albo wezwie strony do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu. W pismach z dnia 22 lutego 2002 r. i 10 czerwca 2002 r. J. P. wykazała, poprzez złożenie odpisów postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku po 13 byłych współwłaścicielach, iż osoby mające interes prawny w rozpoznaniu sprawy o stwierdzenie nieważności wymienionego wyżej orzeczenia zwróciły się do właściwych sądów, w celu ustalenia następców prawnych byłych właścicieli wywłaszczonej nieruchomości. W tych samych pismach J. P. zapewniła organ, że dalsze dokumenty dotyczące spadkobrania po byłych współwłaścicielach będą składane sukcesywnie do akt sprawy. Mając powyższe zapewnienie na względzie organ centralny zawiesił postępowanie. W tym miejscu należy zauważyć, iż postanowienie to nie zostało zaskarżone i stało się ostateczne.