Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W.S. i W. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 maja 2015 r., sygn. akt II SAB/Ke 31/15 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi W. S. i W. S. na bezczynność Rady Miejskiej we W. w przedmiocie podjęcia uchwały w sprawie sprzedaży nieruchomości postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 29 maja 2015 r., (sygn. akt II SAB/Ke 31/15) odrzucił skargę W. S. i W. S. na bezczynność Rady Miejskiej we W. w przedmiocie podjęcia uchwały w sprawie sprzedaży nieruchomości
Powyższe postanowienie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
W. S. i W. S. pismem z dnia [...] listopada 2014 r., jako właściciele nieruchomości przyległej - na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.) dalej "u.g.n." - wystąpili do Rady Miejskiej we W. o dokonanie na ich rzecz sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność Gminy, położonej w C., gm. W., oznaczonej jako działka nr [...]. Organ w piśmie z dnia [...] listopada 2014 r. odmówił uwzględnienia żądania skarżących wskazując na brak możliwości dokonania sprzedaży ww. nieruchomości.
W kolejnych pismach skarżący wnosili o uznanie, że wyłącznie Rada Miasta ma - zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), dalej "u.s.g." - kompetencje do podejmowania uchwał w sprawach zbycia nieruchomości.
W odpowiedzi z dnia [...] lutego 2015 r., organ wyjaśnił, że Rada Miejska nie ma możliwości podjęcia uchwały w przedmiocie zbycia nieruchomości, dopóki Burmistrz Gminy W. nie przedłoży jej projektu stosownej uchwały.
W dniu 30 marca 2015 r. W. S. i W. S. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Rady Miejskiej we W. w przedmiocie podjęcia uchwały w sprawie sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości, zarzucając Radzie Miejskiej naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g. oraz art. 13 ust. 1 i art. 28 ust. 1 u.g.n., wobec niepodjęcia przez ten organ uchwały w powyższym przedmiocie.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska we W. wnosiła o odrzucenie skargi, ewentualnie o jej oddalenie.
Odrzucając skargę - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej " p.p.s.a" - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uznał ją za niedopuszczalną
W uzasadnieniu swego postanowienia Sąd Wojewódzki wskazywał, że merytoryczne badanie skargi na bezczynność, o której mowa w art. 101a u.s.g., może nastąpić wyłącznie w sytuacji, gdy odpowiedni przepis nakłada na organ gminy obowiązek podjęcia określonej uchwały z zakresu administracji publicznej. Niedopuszczalną zaś będzie skarga w sytuacji, gdy organ uchwałodawczy ma jedynie możliwość, a nie obowiązek podjęcia stosownej uchwały.
Zdaniem Sądu, żądanie więc przez skarżących podjęcia przez organ - na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g. - uchwały w przedmiocie zbycia nieruchomości nie rodziło po stronie Rady Miejskiej we W. takiego obowiązku, w sytuacji, gdy Gmina nie miała zamiaru zbywać nieruchomości o którą zabiegali. Taki obowiązek - zdaniem Sądu - nie wynikał również z treści art. 37 ust. 2 pkt 6 u.g.n., który określa jedynie warunki, w jakich gmina może odstąpić od zbywania nieruchomości w trybie przetargowym. Jest to zatem uprawnienie gminy, a nie jej obowiązek.