Skarga kasacyjna na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie udostępnienia dokumentów
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2011 r., sygn. akt II SAB/Wa 209/11 odrzucającego skargę G. N. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie udostępnienia dokumentów postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6199 Inne o symbolu podstawowym 619
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia z dnia 19 września 2011 r., sygn. akt II SAB/Wa 209/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę G. N. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie udostępnienia dokumentów.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż wnioskiem z dnia 27 października 2010 r. G. N. zwróciła się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o udostępnienie jej wszystkich dokumentów i zbiorów danych zgromadzonych przez resort MSWiA na jej temat. Występując z powyższym wnioskiem G. N. powołała się na art. 2, art. 9, art. 51 ust. 3, art. 51 ust. 4, art. 77 i art. 83 Konstytucji RP, art. 32 ust. 1 pkt 1-9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), pkt I-16, I-24, I-25 załącznika nr I do ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631 ze zm.), w związku z art. 2 pkt 1 tejże ustawy, art. 1, art. 5 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228). Powołała się również na orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyjaśniła, że żąda udostępnienia tych danych, ponieważ zamierza skorzystać z bezwzględnego i bezwarunkowego prawa do usunięcia informacji zgromadzonych w sposób sprzeczny z ustawą i skorzystać z sądowej drogi dochodzenia naruszonych praw i wolości obywatelskich.

Pismem z dnia 6 grudnia 2010 r. nr (...) Dyrektor Biura Ochrony Informacji Niejawnych udzielił G. N. odpowiedzi na wskazany wyżej wniosek. W piśmie tym wskazano, że wniosek G. N. nie określał, jakie konkretnie dokumenty, zgromadzone w jakim czasie i przez które organy (i jakiego szczebla) podległe lub podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, pozostają w jej zainteresowaniu. Wskazano, że informacja taka dałaby wiedzę na temat niejawności tych dokumentów oraz miejscu ich poszukiwania. Zwrócono również uwagę, że wnioskodawczyni nie podała danych personalnych umożliwiających poszukiwanie danych dotyczących jej osoby. Ponadto pouczono G. N. o regulacjach prawnych odnoszących się do przetwarzania danych osobowych, uprawnień osób, których dane są przetwarzane, tajemnic państwowych, służbowych i zawodowych oraz trybu udostępniania informacji niejawnych.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie G. N. zarzuciła Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji bezczynność w zakresie rozpatrzenia wskazanego wyżej wniosku z dnia 27 października 2010 r. Skarżąca wniosła o zobowiązanie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do rozpoznania jej wniosku z dnia 27 października 2010 r.

Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest dopuszczalna tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień, innych aktów lub czynności albo interpretacji przepisów prawa podatkowego. W niniejszej sprawie G. N. przedmiotem skargi uczyniła bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania jej wniosku o udostępnienie dokumentów i zbiorów danych zgromadzonych przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji na jej temat. Bezczynność organu, jaką zarzuca skarżąca, nie polega więc na niewydaniu aktu lub dokonaniu czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, ale na nieudostępnieniu dokumentów. Czynność taka nie podlega kontroli sądu administracyjnego. Zasady udostępnianie dokumentów zgromadzonych w toku czynności operacyjno - rozpoznawczych unormowane są przez poszczególne ustawy regulujące funkcjonowanie formacji nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji: ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 zew zm.) oraz ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997 r. ze zm.). Ponadto tryb udostępniania informacji niejawnych określa ustawa z dnia 10 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228). Żaden z przepisów wymienionych wyżej ustaw nie przewiduje wydawania aktów, czy też dokonywania czynności w przedmiocie udostępnienia dokumentów zgromadzonych w toku czynności operacyjno - rozpoznawczych, które podlegałyby kontroli sądu administracyjnego. Stąd też w opinii Sądu pierwszej instancji skarga na bezczynność organu w takim zakresie jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6199 Inne o symbolu podstawowym 619
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji