Wniosek w przedmiocie rozpatrzenia odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Ministra Infrastruktury o sprostowanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2019 r. sygn. akt I OSK 2491/17 w sprawie ze skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury i Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt IV SAB/Wa 4/17 w sprawie ze skargi J. T. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia odwołania postanawia odrzucić wniosek.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 29 maja 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Infrastruktury i Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 maja 2017 r. w sprawie ze skargi J. T. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia odwołania.

Wniosek o sprostowanie ww. wyroku z "ewentualnym wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do jego treści" złożył Minister Infrastruktury, wskazując, że pełnomocnik skarżącej wezwał go do zapłaty zasądzonej z tytułu zwrotu kosztów kwoty w sprawie, której nie był stroną, lecz Minister Inwestycji i Rozwoju, co zresztą organ ten sam przyznał.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - zwanej dalej "P.p.s.a."): "Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki". Jak podnosi się jednak w piśmiennictwie i potwierdza w orzecznictwie, sprostowanie wyroku może nastąpić z urzędu i na wniosek strony (B. Dauter. Komentarz do art. 156 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [w:] B. Dauter. A. Kabat, M. Niezgódka - Medek. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Lex/el; postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3305/14 oraz z 7 sierpnia 2018 r. sygn. akt I OSK 1828/12 - orzeczenia są dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem internetowym: orzeczenia.nsa.gov.pl). I choć może się wydawać, iż ze zdania pierwszego art. 156 § 1 P.p.s.a. wynika, że sprostowanie wyroku następuje wyłącznie z urzędu, to o możliwości złożenia stosownego wniosku świadczy rozpatrywanie ww. przepisu wobec treści art. 159 P.p.s.a. (w którym mowa jest o "wniosku o sprostowanie") oraz art. 194 § 1 pkt 5 P.p.s.a. (który przewiduje zażalenie m.in. na odmowę sprostowania orzeczenia). Wniosek o sprostowanie może złożyć każdy uczestnik postępowania na prawach strony.

Z akt niniejszej sprawy wynika bezsprzecznie, że organem którego bezczynność była przedmiotem skargi był Minister Inwestycji i Budownictwa. To również ten organ złożył skargę kasacyjną od wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność. Z uwagi na przekształcenie Ministerstwa Inwestycji i Budownictwa i utworzenia w jego miejsce Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju oraz Ministerstwa Infrastruktury (rozporządzenie Rady Ministrów z 11 stycznia 2018 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, Dz. U. z 2018 r., poz. 103 ze zm. oraz rozporządzenie Rady Ministrów z 23 stycznia 2018 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Infrastruktury, Dz. U. z 2018 r., poz. 192 ze zm.) oraz z uwagi na przedmiot niniejszej sprawy - bezczynność w rozpatrzeniu odwołania od decyzji stwierdzającej nieważność decyzji w części dotyczącej wywłaszczenia z przeznaczeniem pod budowę osiedla mieszkalnego i ustalenia odszkodowania - Naczelny Sąd Administracyjny uznał Ministra Inwestycji i Rozwoju za organ właściwy do dalszego prowadzenia postępowania, aktualnie posiadającego zdolność procesową. Minister ten na dzień rozpoznania sprawy kierował bowiem działem administracji rządowej budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo (rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Inwestycji i Rozwoju, Dz. U. z 2018 r., poz. 94 ze zm.), do którego działu należy m.in. wspieranie mieszkalnictwa, gospodarki nieruchomościami (...) oraz infrastruktury komunalnej (...) - art. 9a ust. 1 pkt 7 - 9 ustawy z 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 945). Ministra Inwestycji i Rozwoju zawiadomiono zatem o terminie rozprawy, uznając go tym samym za stronę postępowania. I chociaż Minister Infrastruktury nie neguje tego ustalenia, to z uwagi na brak przymiotu strony lub uczestnika postępowania nie może on skutecznie domagać się od sądu podejmowania czynności procesowych, w tym sprostowania wyroku.

Działając natomiast z urzędu, Naczelny Sąd Administracyjny nie dopatrzył się błędnego oznaczenia organu, który składał skargę kasacyjną, a co wymagałoby sprostowania.

Wnioskodawca z uwagi na brak przymiotu strony nie mógł również domagać się dokonania wykładni ww. wyroku, który to wniosek - zgłoszony jako ewentualny - wobec niekwestionowanego twierdzenia, że właściwym organem w dalszym toku postępowania jest Minister Inwestycji Rozwoju, sprowadzał się faktycznie do udzielenia porady prawnej, jak powinien zostać załatwiony wniosek pełnomocnika skarżącej o wypłatę zasądzonych w wyroku Sądu pierwszej instancji kwot skierowany do Ministra Infrastruktury. Odpowiedź na to pytanie stanowczo wykracza poza kompetencję sądu administracyjnego.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 w związku z art. 193 P.p.s.a. rozpoznawany wniosek odrzucił.

Strona 1/1