Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku D. Ch., K. C., A. N. i M. N. o uchylenie lub zmianę postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 października 2013 r. sygn. akt I OSK 2495/13 wstrzymującego wykonanie decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania postanawia: oddalić wniosek. .
Postanowieniem z dnia 23 października 2013 r. sygn. akt I OSK 2495/13 Naczelny Sąd Administracyjny wstrzymał wykonanie decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia 31 grudnia 2012 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania.
Rozpoznając wniosek Gminy Miejskiej L. o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż wykonanie zaskarżonej decyzji przed podjęciem przez Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnięcia, co do zasadności wniesionej skargi kasacyjnej, może prowadzić do wyrządzenia skarżącej kasacyjnie znacznej szkody. Zdaniem Sądu konieczność zapłacenia przez stronę odszkodowania w ustalonej w decyzji wysokości wiąże się bowiem z utratą środków finansowych na cele określone wcześniej w uchwale budżetowej, co w konsekwencji mogłoby doprowadzić do ich niezrealizowania.
Wniosek o uchylenie lub zmianę powyższego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli D. Ch., K. Ch., A. N. i M. N.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, iż Gmina L. dysponuje budżetem przekraczającym 200 mln zł i wypłata odszkodowania rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych nie może spowodować dla takiego budżetu znacznej szkody. Poza tym Gmina Legionowo nikomu z uprawnionych osób nie wypłaca odszkodowań, przed zakończeniem postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Ponadto wskazano, że zawieszenie wykonalności zaskarżonej decyzji ma wpływ na wysokość odszkodowania jakie ma być wypłacone. Starosta L. odmawia bowiem ustalania odsetek za zwłokę w wypłacie odszkodowania za okres gdy wykonalność decyzji była wstrzymana. Tym samym postanowienie NSA o wstrzymaniu wykonalności decyzji narusza interesy majątkowe wnioskodawców ponieważ prowadzi do pozbawienia odsetek za opóźnienie w wypłacie należnego nam odszkodowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie zaś do treści art. 61 § 4 p.p.s.a., postanowienia w sprawie wstrzymania aktu lub czynności wydane na podstawie art. 61 § 2 i 3, sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności, co oznacza, iż strona domagająca się zmiany lub uchylenia postanowienia winna wykazać taką zmianę okoliczności, która czyni zasadnym jej wniosek.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, okoliczności podane we wniosku z dnia 21 listopada 2013 r. nie uzasadniają zmiany lub uchylenia postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji. Nie można podzielić stanowiska wnioskodawców, iż postanowienie dotyczące wstrzymania wykonania decyzji pozbawi ich odsetek za opóźnienie w wypłacie odszkodowania. Wskazać należy, iż spór w niniejszej sprawie dotyczy wysokości odszkodowania, zatem po prawomocnym zakończeniu postępowania wnioskodawcom będzie przysługiwało odrębne roszczenie w przedmiocie odsetek od odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość (por. postanowienie NSA z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I OSK 232/12).
Należy także podkreślić, że Sąd ocenę skutków związanych z wykonaniem decyzji wiąże z interesem nie tylko jednej, ale wszystkich stron postępowania. Sąd winien wyważyć zatem interesy zarówno osoby, której zostanie wypłacone odszkodowanie, jak i pozostałych uczestników postępowania, w tym mieszkańców gminy, którzy ten koszt będą musieli ponieść.
Odnosząc się do twierdzenia wnioskodawców, iż Gmina L. dysponuje budżetem przekraczającym do 200 mln złotych, stwierdzić należy, iż nie zostało ono poparte żadnymi dowodami. Nadto nawet gdyby przyjąć, że w budżecie gminy znajdują się środki na wypłatę ewentualnego odszkodowania na rzecz wnioskodawców nie oznacza to, że ich utrata pozostanie bez wpływu na jej gospodarkę finansową.
W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny, mając na względzie treść art. 61 § 4 w związku z art. 193 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji postanowienia.