Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku o wstrzymanie wykonania postanowienia w sprawie ze skargi kasacyjnej K.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. akt: II SA/Rz 370/17 w sprawie ze skargi K.M. na postanowienie Wojewody Podkarpackiego z dnia [..] lutego 2017 r., nr [..] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. akt: II SA/Rz 370/17 oddalił skargę K.M. na postanowienie Wojewody Podkarpackiego z dnia [..] lutego 2017 r., nr [..] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Skarżąca wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku pismem z dnia 22 września 2017 r., w petitum której zawarła wniosek "o wstrzymanie rozstrzygnięcia w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania do czasu rozstrzygnięcia postępowania skargowego w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania". Wniosek ten nie został przez autora skargi kasacyjnej jakkolwiek uzasadniony.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie podkreślenia wymaga, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd, będąca formą tymczasowej ochrony sądowej udzielanej stronie postępowania, stanowi wyjątek od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) - dalej p.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Stosownie do art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności, o których mowa w § 1 cytowanego przepisu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Bez wskazania we wniosku konkretnych okoliczności obrazujących aktualną na dzień złożenia wniosku sytuację skarżącego wskazującą na konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu nie jest możliwe dokonanie przez Sąd oceny, czy zachodzą przesłanki uzasadniające wstrzymanie jego wykonania. W doktrynie i judykaturze ugruntowany jest pogląd, że brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (zob. postanowienia NSA: z dnia 10 listopada 2017 r., sygn. akt: II OZ 1363/17, z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt: II FZ 106/11, z dnia 9 września 2011 r., sygn. akt: II FSK 1501/11).
Niezależnie jednak od powyższego wskazać należy, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu może zostać zastosowana wyłącznie wobec aktów, którym przypisać można przymiot wykonalności.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, w rozumieniu art. 61 p.p.s.a., mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania. Wykonaniu podlegać mogą jedynie akty administracyjne, z którymi wiąże się dla strony obowiązek określonego działania, zaniechania lub nakaz znoszenia zachowania innych podmiotów (por. Z. Kmieciak, Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 1997 r., sygn. akt SA/Rz 1382/96, OSP 1998/3/54). Wstrzymanie wykonania dotyczy zatem sytuacji, gdy zaskarżony akt wywołuje skutki materialnoprawne. Tylko wobec takich aktów można rozważać istnienie przesłanek wstrzymania wykonania.
Kwestionowane w postępowaniu sądowym, obecnie w wyniku wniesienia skargi kasacyjnej, postanowienie Wojewody Podkarpackiego z dnia ][..] lutego 2017 r., nr [..] nie jest aktem nadającym się do wykonania, a tym samym nie jest aktem mogącym stać się przedmiotem wniosku o wstrzymanie jego wykonania.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a. oddalił wniosek.