Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. Ł. od rozstrzygnięcia zawartego w pkt 1 postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 316/15 odrzucającego skargę J. Ł. na niewykonanie przez Starostę T. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. akt II SAB/Wr 74/14 postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
W imieniu J. Ł. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na niewykonanie przez Starostę T. wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. akt II SAB/Wr 74/14 złożył radca prawny P. F.
Pismem z dnia 18 maja 2015 r. wezwano stronę skarżącą do usunięcia - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia - braków formalnych skargi przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi lub uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa.
Powyższe wezwanie doręczono pełnomocnikowi skarżącego w dniu 21 maja 2015 r., zakreślony termin do usunięcia braków formalnych skargi upłynął bezskutecznie w dniu 28 maja 2015 r., bowiem radca prawny P. F. w wyznaczonym terminie nie przedłożył żądanego pełnomocnictwa.
Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w pkt 1 postanowienia z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 316/15, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej "p.p.s.a."), odrzucił skargę z powodu nieuzupełnienia w terminie jej braków, zaś w pkt 2 zwrócił uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 zł.
Sąd wskazał, że wbrew prawidłowemu i jednoznacznie sformułowanemu wezwaniu, pełnomocnik strony skarżącej nie uzupełnił braku formalnego skargi przez złożenie do akt sprawy pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu J. Ł. przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi. Tym samym złożona w jego imieniu skarga podlegała odrzuceniu.
Przy piśmie, które wpłynęło do Sądu w dniu 20 lipca 2015 r. J. Ł. złożył pełnomocnictwo z dnia 16 lipca 2015 r. udzielone przez J. i A. Ł. radcy prawnemu P. F. Pełnomocnictwo udzielone zostało do prowadzenia "spraw o wydanie decyzji administracyjnej ustalającej wysokość odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości". W pkt 3 zawarto upoważnienie do występowania przed sądami powszechnymi i administracyjnymi wszystkich instancji, Sądem Najwyższym, Naczelnym, Sądem Administracyjnym i Trybunałem Konstytucyjnym. Następnie, w dniu 17 lipca 2015 r. (data stempla pocztowego) od postanowienia z dnia 9 czerwca 2015 r. skargę kasacyjną wniósł J. Ł., reprezentowany przez radcę prawnego.
W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 58 § 3 w zw. z art. 49 § 1 p.p.s.a., poprzez ich błędne zastosowanie i odrzucenie skargi na niewykonanie wyroku, pomimo, że nie była ona dotknięta brakami formalnymi,
2) art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 46 § 3 p.p.s.a., przez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że pełnomocnik miał obowiązek złożenia nowego pełnomocnictwa, pomimo złożenia tego dokumentu na etapie postępowania administracyjnego,
3) art. 36 p.p.s.a. w zw. z art. 32 K.p.a., poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że pełnomocnictwo udzielone pełnomocnikowi skarżącego w postępowaniu administracyjnym nie uprawnia go do działania w imieniu skarżącego w postępowaniu sądowoadministracyjnym.